Print Verzamelde gedichten(1988)–Pé Hawinkels– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende Een notitie In de bus zat ik naast een jongen van een jaar of veertien. Vol plezier keek hij me aan en zei: ‘Ik heb niet betaald’. Ik knikte hem toe, en hij zag hoe ik lachte. Mij beving toen de felle wanhoop, die als stille weemoed tevreden is: ik besefte dat ik dit nooit zou kunnen beschrijven, en niemand anders dit ervaren zou dan ik. Vorige Volgende