De kijkkast. Op het land

[p. 1]

[De kijkkast.]

Kom vrij mijn bloemtuin in; gij moogt er bloemen plukken;
Maar snijd ze netjes af; nooit van de plant ze rukken!

[p. 3]

 

 

‘Wel koetjes! Sta je aan 't hek al op de vrouw te wachten,

 

Om met je lekkre melk mijn emmers te bevrachten?’

[p. 5]

 

 

De landman zaait het graan in de omgeploegde voren

 

Daar kiemt het en groeit op tot welig, voedzaam koren.

[p. 7]

 

 

Geen grooter vreugd voor Frits, als Kees 't maar wil gehengen,

 

Dan, zittend op een paard, het naar de weî te brengen.

[p. 8]

 

 

Hoe heet de Zon ook brandt, hoe 't Krijn ook moog vermoeien

 

Hij haalt het hooi in huis, tot voeding van zijn koeien.

[p. 10]

 

 

Sla, wortels, rapen, kool, ja allerhande planten,

 

Brengt Teunis met zijn schuit nu stadwaarts naar de klanten.

[p. 12]

 

 

Het eendje roept: ‘kwaak! kwaak!’ en maakt een vroolijk leven,

 

Als Jan het uit zijn bak wat lekker voêr komt geven.

[p. 14]

 

 

Geen grooter vreugd op 't land, dan in de heldre plassen,

 

Met hengelsnoer en aas de vischjes te verrassen.