Amsterdamsche Vreughde-stroom (Eerste deel)
(1655)–Anoniem Amsterdamsche Vreughde-Stroom, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Puyckje der Enckhuyser telgen
Dit Gerechje offer ick jou;
‘k Bid, Ai wilt het u niet belgen
Springht den Aep wat uyt de mou!
Gistre hadje wat te quicke
En te schicken met de Bruyt!
’t Leeck of sy ‘er in wou sticke
Doeje most ter kamer uyt,
Bloet wat ginckter op een greijen,
Streelen, troosten en gesoen,
‘K loof al ginckse strack verscheijen,
Daer en kwam niet meer gedoen;
Ider was een krancke Trooster;
’t Was: Och helpme! ‘k ben in ly!
’t Ginck er snickhiet van de rooster,
Trouwens kairen ’t leyt ‘er by;
Kijck Ten Broeck en wod niet wachten,
| |
[pagina 65]
| |
Want hy janckte naer sijn Prick,
Doch hy won met al sijn jachten
Niet een eenigh oogenblick:
Och! hoe sochtz’ et al t’ontfuts’len
Toen hy ummers wou te kooy!
Want het was al, Vriend loop huts’len.
Hoor, al zingje noch soo mooy,
Iy raeckt doch niet in de Kamer,
’t Deurtje is te wel versien,
Hier geld sleutel, beitel, hamer;
Eyndelijck most het noch geschien.
Speelnoots wat was daer te segghen?
Waerom wasze doe zo schou?
‘k Bid, Ai wilt ‘et my uytleggen
Spreeck Me-Iuffertjes, nou, nou;
Ho! ick zie het aen je kleurtje,
Schoon je niet een woord en uyt,
| |
[pagina 66]
| |
’t Is, Ze wachte toen een beurtje;
’t Is zo: ziet eens hoe dat sluyt!
’t Is al weer schier op het tipje,
En ze laet niet eens een traen.
Ia ze zet niets een lipje;
Ioffers waer koomt dat van daen?
Hoe na weetse van de voncken?
Raed ick dat niet op een Prick?
Kijckse nou eens zitten loncken,
Z’is nu sonder vrees of schrick,
Ian-baes moeter wel gerijven,
O Ten Broeck, gai zait een quant!
Ziet ‘er ooghjes nu eens drijven!
Wie weet hoe dat ze water-tant?
‘k Wed dat zy al haer gedachjes
Stiert door minnedrift Ten Broeck;
Want de weelde-rijckste nachjes
| |
[pagina 67]
| |
Moet zy wachten uyt de hoeck;
Eentje is ‘er reets verstreecken,
Maer zijn deugt en leckerny
Zalze met geen mont uyspreken;
Datze dorst, ‘k loof, ze zei:
“Niemant kan na waerd waerdeeren
“Al de wellust en geneucht.
Zeper Speelnoots, zonder scheeren,
Dits de pit van alle vreught.
O Ten Broeck is al haer leven;
Dats haer heyl, haer waerdste schat!
‘k Raedje wilt daer meê na streven;
Als je grijpen kund zo vat.
Komt een Jonghman om een praetje,
Sla hem niet licht vande hand;
Spiegelt u doch aen Evaetje,
Juffers, repje volgh haer trant:
| |
[pagina 68]
| |
Hoe! wat, wilje doch niet trouwen?
Maeck jy dat de Gansen wijs;
Iy meught jou wat koeltes houwen,
Maer je bent me bien en vleys.
Dats tot daer-en-toe goe luytjes.
Ziet ick praet ‘er zo wat om:
‘k Wou de Vrijsters wierden Bruytjes,
En de Vrijers Bruydegom:
Bloet dat wou een drockje wezen;
Juffertjes wat seghjer van,
Als je wiert na wensch belesen
Nam je mê dan niet een man?
Neenje! loofje ’t wel? ai lieve!
Quam ‘er aers een na jou zin,
Kijnt je zoud hem wel gerieven
Met een kuisse weder-min,
Holla! ‘k zoud’mijn tijd verpraten,
| |
[pagina 69]
| |
‘k Zie ons Bruydje krijght al vaeck,
Repje Bruyd’gom, ‘k zal het laten,
Voort na bes toe: Dats een zaeck
Daer veel duysenden na trachten,
Al en roepense niet luyt;
Maer men ziet al haer gedachten
Klaer ghenoegh ten oogen,
Uyt.
W. Schellinghs.
|
|