|
| |
Snakerytje Voor de Speelnoots van Juffer S. M. op de tweede dagh van haer Bruylofts-Feest.
WAerde Juffers, Hemels beeltjes, Soet en vrolijcke Gespeeltjes,
Waerom is ons Bruytje maet, Toch berooft van ’t pronc cieraet,
Satse gistre met geen Kroontje, Kijnts, soo kostelijck op haer troontje
En aen tafel? ‘k wou ick wist, Waerom datse dat nou mist?
Is ’t verset, verknoeyt, verhoetelt, Is ’t versoent vermalt, vertoetelt,
| |
| |
Of verknick-knick-knelis huyst? Jongens, rae ick dat niet juyst?
Spreeck, ay helpme uyt dit dutten: Wel wat is hier te tututten?
Speelnoots, segh ick, sooje gaet, vreese meugje! hoor, geen quaet;
Toch, ic moet je noch wat vragen, (By men zole, ‘k vrees voor slagen)
‘k Bidje luystert met gedult, Beuckt me dan vry, heb ick schult:
Seg eens, doe je met jou beyde, Iuffrou Bruyt te bed ginck leyde,
En de kamer had alleen, Ging ‘jer moedernaeckt ontkleen?
Naeckt, berooft van Kroon en Kleeren, Seper, seper, sonder scheren,
Hoe was sy doch al te moe, Luystert het my soetjes toe;
’t Sal, so ’t niemant meer mach hooren, Blyven tusschen ons ses oren
Geefme, klap ick ‘er eens af, vry ses kuysjes voor een straf.
Saghje niet haer koontjes bloosen? Hoorde je geen suchjes loosen?
Schreyde sy geen traentjes laeu, Wierd sy niet wat queeps en flaeu,
Voelde sy geen polsje jagen? Hoorde sy haer tongh niet klaghen?
Wierd u poesle hant en neck, Niet gedruckt, gekust als geck?
Strande niet u malsse lipjes, Op haer peerlemoere klipjes?
Vreesde sy geen Minne-doodt? Seydje niet het heeft geen noot?
‘K Wou het selfs wel avontueren, ‘k K hoop het oock niet lang sal duren
Wat struyf, struyf, dat ’s niemendal; Bruytje, hoe? ben je mal?
Stil, wech, wech, met al dit karmen, Lockt de Bruydgom in u armen:
| |
| |
Sacht, holla , ’t is noch geen tijdt, Datje voor u Maeghdom strijdt:
Laet hem bidden, smeken, vlyen, Worstelt dapper met je beyen;
Hoe hy kittelt, wringht en wroet, Slae hem af, hou lustigh moet:
Doch je kunt hem miet ontglippen, Of j’hem dikwils komt t’ontslippen
‘k Weet hy raect doch tot sijn wil, Schoon je roept, sacht! oey! oey stil
Och die eens had mogen hooren, ’t Geen sy u doen weer in d’ooren
Sachjes toebeet, met een sucht! Was het niet, ick ben beducht,
Lieve Juffers, mijn Gespeele, Hoe dat ick sal konnen veele,
Dat hy raeckt mijn bloote vleys? Ach ick word soo kout als ys,
En ick gloey weer ondertussen, Laet ick u voor ’t lest eens kussen,
Opent dan de deur wat ras, Doch smaeckt eerst den Ypokras:
Laet mijn tweede zieltje binnen, ‘k Ben getroost? laet hem beginnen:
Mostje niet ter kamer uyt, Met dat hy quam te Bruyt?
Dochtje niet, ghy sult wat vinde, Kom jy maer by u Beminde,
Vriend, sy is soo wel gehart, Dat sy jou wel eerst uyt tart?
Wie sal u niet moeten prysen, Als hy hoort u onderwysen?
Neen; me-Juffers, ’t komt niet vremt, Dat je mee eens mocht, wie hemt
Och ’t is Hymen! ick mach vreesen, Bloet hy dreygt my met sijn wesen
Juffertjes, ick bid gena! Scheld jy my niet quyt? segh ja:
Heb ick wat te grof esponne, Kijck, jy had het ierst begonne;
| |
| |
Immers moet ick lyden straf? Dat ‘k jou elck een kusje gaf.
Souie niet wel zyn te vrede, Neenie? waerom niet geef rede?
Hoe na schortie mee wat aars? Houie kleur ic meen wat raers,
Lyc de Bruyt creegh in haer schootie, Wel so helpie Kruyp in ’t ootie.
|
|
Auteursrechtvrij