183 Een nyeu liedeken
[Commentaar]
Een meysken leyde een knechtken te voren
Te trouwen naer den bruycxsen aert
En hi en wilder niet naer hooren,
Maer hi deynsde al achterwaert.
Ey, ey, hi en derf niet comen!
Ten eynden soo was hi tevreeden,
Hi souse trouwen onghespaert.
En doen beefden hem alle zijn leeden:
‘Hoe hebbe ic mi aldus beswaert?’
Ja, ja, hi en derf niet comen!
Als men die bruyloft sou gaen houwen
Ende die vrienden waren vergaert,
Het meysken sprac: ‘Ghi moet mi trouwen!’
En doe craude hi sinen baert.
Ey, ey, hi en derf niet comen!
Die bruyt die is te bedde ghegaen
En sy sprack: ‘Lief, compt herwaert!’
Doen ghinck hi in een hoeck staen
En Hennen toochde sijnen aert!
Ja, ja, hi en derf niet comen!
Hennen soude te beddewaert gaen.
Hi sey: ‘Vrou bruyt, licgt achterwaert!’
Doen worden zijn oochskens allen traen,
Sijn herteken was so seer beswaert!
Ey, ey, hi en derf niet comen!
Hi en wist niet hoet ontlegghen,
Omdat hi sou sijn ghespaert.
Ick bidde u, willet die kinderen segghen,
Dat sij erme gaen om mostaert!
Ja, ja, hi en derf niet comen!
|
|
Auteursrechtelijk beschermd