De overeenkomst van beginregel en strofevorm vormen een sterke aanwijzing voor initiële ontlening: al 205 zal een contrafact zijn van al 142 (Rijc God wie sal ic clagen / Dat heymelijc lijden mijn). Andersom is minder waarschijnlijk, want onder de talrijke wijsaanduidingen Rijc God wie sal ic clagen zijn er enkele die ook de tweede versregel noemen en dat is dan steeds Dat heymelijc lijden mijn, nooit Mijnen druck en my verdriet. Dat geldt tevens voor de wijsaanduiding van Souterliedeken 67, waaraan we de melodie hebben ontleend. Ook de vele meerstemmige zettingen betreffen steeds al 142.
Toch heeft al 205 een spoortje in de contrafactuur nagelaten: bij een geuzenliedje wordt als wijsaanduiding gegeven Ten had my niet ghespeten, dat leet dat ghy my doet - het begin van de zevende strofe. Dat het lied een zekere bekendheid genoot, blijkt ook uit het feit dat het lied in drie andere bronnen voorkomt. Een daarvan, het Aemstelredams amoreus lietboeck (1589) geeft als wijsaanduiding Rijck God hoe mach dat wesen, dat is de beginregel van al 141. Voor dit lied hebben wij echter een andere melodie gevonden (zie de commentaar aldaar). Nu maakt de identieke strofevorm het inderdaad mogelijk al 205 (en 142) op de melodie van al 141 te zingen. Dat dat in het Amsterdamse liedboek inderdaad de bedoeling was blijkt uit het aldaar opgenomen Rijck God hoe mach dat wesen, dat als wijsaanduiding heeft Rijck God wie sal ick clagen (dus al 205, of 142). Met andere woorden, de liederen verwijzen naar elkaar, een figuur die in dit liedboek vaker voorkomt (vgl. de commentaren bij al 9 en 92). De conclusie moet zijn dat in het Amsterdam van 1589, althans volgens de samensteller van het Aemstelredams amoreus lietboeck, de twee liedjes op dezelfde melodie werden gezongen, terwijl er zo'n halve eeuw eerder in Antwerpen van twee verschillende melodieën sprake was. Kennelijk is een van de twee melodieën in onbruik geraakt, wellicht de minst bekende van de twee, die van al 141.
Literatuur: Van Duyse 1903-1908, dl. 1, p. 434-435; Repertorium 2001, t6140, m1003.
Auteursrechtelijk beschermd