|
| |
| |
| |
Cloris en Rosemond, op verscheydene Wyzen.
| |
1.
Wyze: Als ik myn Philis Kussen mag.
HIer zal ik myne Rosemond
By deze klaare Beek verbeiden,
En na het Kussen van haar Mond
De Schaapjes t'zamen met haar weyden.
| |
2.
Wyze: Hier heeft my Rosemond bescheyden.
Zy zal eer Phebus uyt de Kimmen
Te voorschyn komt met zyn levrey
Om rondom 't aardsche dal te klimmen,
Hier komen zitten aan myn zy.
| |
3.
Wyze: Als ik aanzie de heldere stralen.
Maar Rosemond hoe kan het wezen,
Dat gy my tusschen hoop in vrezen laat wagten?
Wie zoude d'Ericynsche Autaren
Stoken met vuur van Pallemblaren
Maar ach die tyd is reeds voorby!
| |
| |
| |
4.
Wyze: Op een tyd, Op een tyd.
Maar wat hoor, maar wat hoor ik hier aan myn regter oor,
De stomme blaadjes spreken?
Om 't steken van de Zon zig gaan
In 't dichte lof versteken?
| |
5.
Wyze: 't Was in de zoete maand van mey.
Ik zoek met alle vlytigheid,
Of zy hier ook verborgen leid,
Wat moet ik Hemel achten,
Waarom verbergt zig Rosemond,
Wat brouwen uw gedachten?
| |
6.
Wyze: Schoen dat ik onder 't groen.
Ik heb hier lang in d'ooren
(Gelyk ik deed voor heen)
| |
| |
Komt vierd vry uwe lusjes,
En geeft zelfs honderd kusjes,
Die uw hert heeft gewond.
| |
7.
Wyze: Wat is er groeter vreugt op Aard.
Bomen, Rotzen, Watervloen,
Getuygen hoe ik in 't Minnen,
Trots de getrouwste Herderin
U meerder als my zelfs bemin,
Niet met Mond, maar met Hert en Zinnen.
| |
8.
Wyze: Kersnagt.
ô Puyk van alle Herderinnen!
'k Bespeur u trouwheid in het Minnen
'k Bespeur u ongeveynsde Liefd'
'k Bespeur u zedige gedagten,
En alles wat ik kan verwagten,
Dies blyft myn hert in 't u gerieft.
| |
9.
Wyze: Vrienden zou men niet vrolyk wezen.
Ik zal u eeuwig weermin tonen,
Nooyt zal een wars' afkeerigheid,
In uwes Herders boezem wonen,
Tot de dood onze Zieltjes scheid.
|
|
Auteursrechtvrij