Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Belgische Illustratie. Jaargang 1 (1868-1869)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Belgische Illustratie. Jaargang 1
Afbeelding van De Belgische Illustratie. Jaargang 1Toon afbeelding van titelpagina van De Belgische Illustratie. Jaargang 1

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (48.45 MB)

Scans (1610.58 MB)

ebook (42.73 MB)

XML (2.89 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Belgische Illustratie. Jaargang 1

(1868-1869)– [tijdschrift] Belgische Illustratie, De–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 77]
[p. 77]

Eene oasis in de woestijn Sahara.



illustratie
Eene oasis in de woestijn Sahara.


Elke onbebouwde en onbewoonde landstreek noemt men eene woestijn, zoodat men de steppen van Rusland, de savanen, de llanos en de pampas van Amerika, de djunglen van Indië. de landes van Frankrijk, zelfs de peel van de meijerij en de kempen in ruimeren zin onder die benaming kan rangschikken. In engeren, meer bepaalden zin geeft men den naam van woestijn aan die dorre, naakte, zandachtige streken, waartegen 's mensenen vernuft en nijverheid volkomen machtloos en waar het schier onmogeljjk is eene menschelijke woonplaats in te richten. In de Oude Wereld vindt men de uitgestrektste woestijnen, waarvan de grootste en meest bekende die van Sahara is. Deze neemt bijna de geheele noorderhelft van Afrika in, waar zij ten noorden de barbarijsche hooglanden, ten zuiden Soedan ten westen den Atlantischen Oceaan en ten oosten het Nijldal tot grenzen heeft. Bij eene lengte van 700 en eene gemiddelde breedte van 200 geog. mijlen heeft zij eene oppervlakte van 140.000

[pagina 78]
[p. 78]

geog. mijlen, tweemaal die der Middellandsche zee. Zij schijnt van het oosten naar het westen eene zachte helling te hebben en verheft zich ten noorden van het Tsad-meer 375 el boven den zeespiegel. Op die plaats is zij ook zeer bergachtig. Geheel de kust van Ajan, een gedeelte van de oostkust van Afrika, is insgelijks eene woestijn, even als de streek tusschen den Nijl en de Roode zee. De Syrische woestijn is de voortzetting van de onmeetlijke afrikaansche, die door de landengte van Suez, Arabië bemeestert, Perzië doorsnijdt, zandheuvelen in Turkestan ophoopt en vervolgens Mongolië bemachtigt om slechts de eindpaal van haar gebied te vestigen in Mandschourië aan de oostelijke grenzen van Azië. Geleerde natuurkundigen willen bewijzen dat die geheele lange en ongelijk breede strook zand van den Atlantischen tot den Stillen oceaan de bedding zou zijn van eene uitgedroogde zee. De reeks binnenzeeën en groote meeren welke zich evenwijdig aan die aardstrook bevinden geeft eenigen bewijsgrond, wanneer men daarbij voegt, het zoutgehalte van de wateren der woestijn en de ophoopingen van zeezout op den afrikaanschen zandbodem.

De Sahara heeft water noch wasdom behalve in eenige betrekkelijk kleine met bronnen begiftigde oasen, die als 't ware de eilanden zijn in die onmeetlijke zandzee. Vooral het oostelijk deel der Sahara, Libysche woestijn geheeten, bestaande uit op den duur met zand bedekte rotsvlakten en kiezelvelden, waarboven hier en daar rotsketens uitsteken, is rijk aan oasen, terwijl het westelijke Sahel genoemd vooral uit stuifzand bestaat. Alle oasen van Noord-Afrika zijn vloeddalen, waarvan het water zich meestendeels onder de aardoppervlakte bevindt, of bekkenvormige valleien, omgeven van kleine bergketenen en heuvelrijen, waarin zich een beek of een klein meer van regenwater verzamelt, of waar bronnen in de omringende hoogvlakten ontspringen. In de algerijnsche Sahara werden sedert 1856 door het boren van artesische putten talrijke oasen geschapen, hetwelk overigens reeds in de oudste tijden tot ontginning van sommige woestijnoorden gedaan werd; Syrië, Egypte, de oasen van Libyë bezaten reeds sinds lang een aantal van deze kunstmatige bronnen. Olympiodores die in de IVe eeuw te Alexandrië woonde, zegt dat in de oasen gegraven putten zijn van 48 tot 80 ned. el diepte, die haar bruisend water hoog opwerpen en leven en vruchtbaarheid aan een verdorden bodem schenken.

Onze gravure stelt eene oasis in de Sahara voort, waar de weelderige natuur onder een zonnigen hemel de edele vruchten van het zuiden voortbrengt als de dadel- en de thebaïsche palmen en plantgewassen, de gomacacia's, de mannastruik, vijgen, koren, gerst, een soort wijnstok, de wildgroeiende sennabladeren en een als voedingsmiddel gebruikte grassoort. Huisdieren zijn er de kameel, het paard, de zebu, de ezel, het schaap, de geit en de hond; wilde dieren: de hyena, de jakhals, de antilope, de struis, de hagedis, de slang en de schorpioen. Wel is waar wordt het aangename door het nuttige beheerscht, en is eene oasis meer een moestuin dan een lusthof, toch is zij het verlangde oord, waarnaar de Arabier verlangt, die op zijnen kameel, het schip der woestijn, of op zijn muildier de zandvlakte doorkruist, na lange dagreizen door het verschroeiend en wegstuivend zand, ten doode vervolgd door den pestadem van den Samoem, die in Afrika's woestijnen den zetel van zijn gebied heeft opgeslagen en onder den naam Sirocco Italië en onder dien van Solano Spanje teistert. Op die ververschingsplaatsen kan de Arabier zijn lastdier te drinken geven en voeden, een voorraad van levensmiddelen opdoen om verder zijnen vermoeienden tocht door de zandvlakten voorttezetten. Zeer bekend in de oudheid is de Trinytheos Oasis minores bij den tempel van Jupiter Ammon, met eene der beroemdste godspraken, waar het beeld van den god met een ramshoofd werd voorgesteld en Alexander zich tot een zoon van Jupiter liet verklaren. Het getal bewoners in de verschillende oasen van Sahara wordt op ruim 2 millioen geschat, waarvan een groot gedeelte een levendigen karavaanhandel drijven.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken