[Nummer 35]
De kaartspelers.
de kaartspelers, naar eduard kurzbauer.
De ons door den duitschen schilder Eduard Kurzbauer afgebeelde personen schijnen driftige spelers te zijn; de zonderlinge omgeving en de zeer primitieve tafel - een plank op twee schragen - verhindert hen niet zich met hart en ziel aan het kaartspel te wijden. Dit is blijkbaar aan den ernst waarmede zij het spel opvatten; de twee tegenover elkander gezeten oude luidjes schijnen het moeielijk eens te kunnen worden: wellicht verwijten ze elkander valsch spel gespeeld te hebben, van welken twist de jeugdige middenman gebruik maakt om ter sluiks in de kaarten der overige spelers te loeren; zelf drukt hij de kaarten vast tegen zich aan, opdat geen onbescheiden oog daarin moge blikken; op treffende wijze brengt hij het spreekwoord in toepassing: Zoo als de waard is, vertrouwt hij zijne gasten. Het is dan ook meer dan waarschijnlijk dat onze middenman, die zich den twist niet het minst schijnt aan te trekken, straks met de winst gaat strijken. Immers: twee honden vechten om een been, een derde loopt er ras meê heen.
Auteursrechtvrij