Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Belgische Illustratie. Jaargang 11 (1878-1879)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Belgische Illustratie. Jaargang 11
Afbeelding van De Belgische Illustratie. Jaargang 11Toon afbeelding van titelpagina van De Belgische Illustratie. Jaargang 11

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (29.23 MB)

Scans (1427.77 MB)

ebook (28.28 MB)

XML (3.02 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Belgische Illustratie. Jaargang 11

(1878-1879)– [tijdschrift] Belgische Illustratie, De–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Vrouwelijke schoonheid.

De arabische vrouwen kleuren hare vingers en teenen rood, de wenkbrauwen zwart en de lippen blauw. De perzische schilderen zich een zwarten kring om de oogen en bovendien allerlei figuren op het gezicht. De vrouwen in Japan vergulden zich de tanden en die in Indië kleuren ze rood. In Goesoerat moeten de tanden zwart geverfd zijn, willen zij voor schoon gehouden worden.

De Hottentottinnen bedekken haar geheele lichaam met roode en zwarte plekken, op de manier van een schaakbord. In Groenland kleuren de vrouwen zich het gezicht blauw en geel, en tatoeëeren zich dikwijls het lichaam door tusschen de huid in roet geweekte draden te steken en deze na eenige uren weêr uit te trekken. In Hindostan bestrijkt zich het zwakke geslacht, wanneer het er eens heel schoon wil uitzien, met een mengsel van saffraan, curcuma en vet.

Op nagenoeg alle eilanden van den Stillen en den Indischen Oceaan pikken zich de vrouwen, zoo wel als de mannen, eene menigte figuren op het gezicht, de lippen, de tong zelfs, en verder over het gansche lijf. De Nieuw-Hollanders doorkerven hunne huid met scherpe mosselschelpen en houden de wonden lang open, zoo dat er in het vleesch diepe litteekens ontstaan, welke zij als een groot sieraad beschouwen. Eene andere bij dit volk gebruikelijke verminking bestaat daarin dat zij hunnen kinderen, als deze nog klein zijn, de pink der linkerhand bij het tweede lid afsnijden.

Bij de oude Perzen werd een ferme, lange neus voor 't edelst sieraad gehouden; op het eiland Sumatra daarentegen dragen de liefhebbende moeders zorg, de neuzen harer dochters zooveel mogelijk plat te drukken. In Nieuw-Guinea wordt de neus doorboord en een stuk hout of een been er door gestoken. De hedendaagsche Perzen hebben een grooten afkeer van rood haar, hetwelk de Turken daarentegen hoogelijk op prijs stellen. Onder eenige der wilde stammen van het Oregon-gebied gaat een platte schedel voor zeer schoon door, en daarom wordt op het hoofd der kleine kinderen, vooral van meisjes, eene voortdurende drukking uitgeoefend.

In China vindt men heel kleine ronde oogen schoon en plukken de kokettes aan hare wenkbrauwen, om ze lang en dun te krijgen. De grootste schoonheid eener Chineesche ligt, zoo als men weet, in hare voeten, die, al vroegtijdig, zoo in zwachtels saamgeperst worden, dat zij

[pagina 276]
[p. 276]

slechts weinig meer kunnen groeien. De vier kleine teenen worden daarbij onder den voet gebogen en groeien dientengevolge aan den zool van dezen vast. Bijzonder veel werk maken de Chineezen ook van hunne vingernagels, die zij lang laten worden en door een bekleedsel van gevlochten bamboesriet tegen beschadiging beveiligen.

Op de noordwestkust van Amerika loopen de wilden met eene meer dan twee duim lange snede over het onderlijf welke met een houten pin is toegestopt.

Eene afrikaansche schoone moet kleine oogen, dikke lippen, een breeden, platten neus en eene vettige koolzwarte huid hebben. In Guinea worden daarenboven de lippen met doornen doorboord, waarvan het dikke einde in den mond steekt, terwijl de punten op de kin rusten.



illustratie
een aalmoes als 't-u-blieft, naar r. hirth du frênes.


En nu bij ons, beschaafde blanken? Hier is de smaak verschillend. Over het algemeen echter..... Maar laat ik voorzichtig zijn en niet voor een algemeen gevoelen opgeven wat, bij nauwkeurig onderzoek, misschien slechts zou blijken het gevoelen van een klein aantal te zijn. Ik blijf gaarne met iedereen goede vrienden, en ik zal dus niet beslissen of baronnes M., die zus doet om hare bekoorlijkheid te verhoogen, schoon er is dan mejuffer N., de nederige kruideniersdochter, die zoo doet.

[pagina 277]
[p. 277]


illustratie
de meimaand in bretagne



Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken