Eene terdoodveroordeeling door het lot.
't Is overbekend, dat de gezworenen in Amerika dikwerf het lot laten beslissen. Dat het lot evenwel beslist in zaken, waarbij dood of leven op het spel staat, is zelfs in dat land nog niet voorgekomen vóór het tooneel, dat wij hier in korte trekken meêdeelen. Het gebeurde had plaats te Shawneetown in Illinois. Zekere John Aken stond aldaar terecht wegens moord. De bewijzen voor zijne schuld waren zeer sterk en geen van de twaalf gezworenen was vóór hem, daar het ingestelde geneeskundig onderzoek volstrekt niet aan een aanval van krankzinnigheid denken deed. De gezworenen waren 't echter in geenen deele eens over de straf, die men den beklaagde zou opleggen, 't geen veler gemoederen warm maakte. In Illinois is 't gewoonte dat de gezworenen zelven de straf bepalen. In de zaak, hierboven gemeld, waren negen gezworenen voor langdurige gevangenisstraf, terwijl drie bepaaldelijk verlangden dat de delinquent zou worden opgehangen. Daar men niet tot een bepaald resultaat kon komen, besloten de twaalf wijze heeren dat het lot beslissen zou. Men nam daartoe drie stroohalmpjes; het langste vertegenwoordigde de galg, het kortste zou een gevangenisstraf van 20 jaren opleggen, tewijl het middelste John Aken voor altijd vrije huisvesting zou verschaffen. De uitslag was dat het langste stroohalmpje werd getrokken en de misdadiger dus gecondamneerd was aan de galg te bengelen. Een der gezworenen wist echter niet te zwijgen, en om die reden kwamen de bloedverwanten van Aken te weten op welke wijze het doodvonnis was uitgeproken. Van drie der gezworenen wisten zij een op zegel geschreven verklaring te bekomen, waarin het feit van de loting geconstateerd was. Door dit geschrift aan de bevoegde macht in te leveren, verkregen zij eene herziening van het vonnis, 't geen ten gevolge had dat drie der gezworenen veroordeeld werden tot betaling eener boete van 100 dollars, één moest 50 dollars betalen en de acht overigen werden - vreemd genoeg - onschuldig verklaard.
Auteursrechtvrij