Logo DBNL
Biekorf. Jaargang 14 (1903)

Biekorf. Jaargang 14

(1903)– [tijdschrift] Biekorf–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende


illustratie

Mingelmaren

Langrenus

VAN LANGREN's maankaart, in de Brusselsche handschriftenzaal bewaard, maar die was zoek geraakt, in nu weêrgevonden met een bundel belangrijke geschiedkundige stukken erbij.

Eerw. Pater H. Bosmans, S.J.(1) bezorgt ons een schoone lichtafdruk dezer kaart in de Revue des Questions scientifiques, 3me série, Tome IV, 20 Juillet 1903, blz. 108 vlgg. - De toegevoegde stukken zijn vooreerst drie boekdeeltjes betreffende Oostende's haven; 't ééne werksken is in het Fransch, 't andere in 't Spaansch en het derde in 't Vlaamsch(2) opgesteld; enkel de opschriften hiervan worden aangeteekend. Verder nog een verzoekschrift van van Langren aan den Geheimen Raad met de aanbelangende rechtspleging; de onuitgegevene briefwisseling tusschen van Langren en Eryceus Puteanus en ten laatste een verzoekschrift aan Isabella, de Infante.

De briefwisseling beslaat 120 schriften. Alleen die betrekking hebben met het onderwerp van den Schrijver worden ons meêgedeeld. Hier hoeven wij eenige reken af te schrijven: ‘(Cette correspondance) n'est pas en latin, mais tout entière en flamand. Puteanus y gagne du tout au tout... écrivant dans sa langue maternelle, Puteanus ne vise pas, comme en latin, à faire de la littérature et du style. Il y a dans ses lettres à son ami van Langren, un abandon, un naturel, une grâce qu'on ne retrouve pas dans sa correspondance latine. Comment se fait-il que jamais quelque ami de la langue flamande n'ait songé à publier ces délicieuses lettres?’ (blz. 119-120).

Bij 't licht dezer bijdragen doet ons de Eerw. Schrijver de volgende uitkomsten blijken:

de Brusselsche maankaart werd geteekend tijdens de laatste maanden van 't jaar 1644 of in Nieuwjaarsmaand 1615;

de eerste maanbeschrijvingen van van Langren klimmen op tot 1621, terwijl een eerste verzoekschrift hierover aan Isabella dagteekent uit 1625;

alle grond ontzinkt aan de verwonderlijke beweringen van geleerden als Rudolf Wolf, dat van Langren lid was van 't gezelschap van Jezus; als J.J. van Littrom, dat het een Spanjaard was die het eerst aan het maanstelsel namen gaf aan Heiligen of den Bijbel ontleend.

Deze echt wetenschappelijke studie heeft dus menige punten opgehelderd die vóór zes maanden nog duister waren.

D.I.


Vorige Volgende