Biekorf. Jaargang 17

Lucifer

ALS diepgewond, de zon in striemen bloeds versmach t
en daalt... en trage sterft, en grimmen nevel laat,
een englenoog ons licht de ster ons tegenlacht,
de Lucifer, die weer den dag ons zonden wegen gaat.

Zij steeg, de Lucifer in de eindelooze nacht
die 't menschdom hulde zwart en zwaar in zonde en haat
zij steeg, de morgenster die troost en hope bracht
des Messias, die 't volk van d'eeuwige macht ontslaat.

De Lucifer, de Maagd, van eeuwen vóórgewezen
de wondre Vrouwe door den Vader uitgelezen
die d'hel vertreden zou met maagdelijken tred.

De bange nacht schoof heen. De zonne is ons gerezen
De Heiland uit de Maagd! o Dagraad onvolprezen
De vlekkelooze Maagd heeft Satanskop verplet.