Biekorf. Jaargang 38

Onze fruitdieven.

De valsche mussche roept: Dief, dief!
Bewaakt uw krieken, vrienden lief!
of anders raakt g'op korten tijd
al uwe rijpe vruchten kwijt.
In Gods naam schiet op mij toch niet,
'k en steel ik geen', 'k en mag ze niet!
Alzoo is 't dat de mussche spreekt,
wijl 't sap nog van heur bekske leekt.

De slimme merel komt alleen,
houdt geen gerucht en maakt hem kleen.
Al duikenekken langs den grond
loopt hij het frenzenbedde rond.
Hij doet zijn buikske een zielemis
en, als hij wel verzadigd is,
dan vlucht hij schettrend door de heg
als zeid' hij: 'k Ben met 't beste weg!

De dwaze spreeuwen komen op
in bende en vallen in den top
der kerslaars, kriewlend van genot.
En schiet g'er vijve-zes kapot,
van korts naardien; - 't en helpt toch niet
't is weer al spreeuwe dat men ziet.
Zij komen weer van verre en naar
als of 't naar een begraving waar'.

E.D.B.