Biekorf's oudste en trouwe medewerker
Heer Antoon Verwaetermeulen
werd den 22 van deze Wintermaand te Brugge ten grave gedragen. Als jong beenhouwer was hij, vanaf den eersten jaargang, in betrekking met onze stichters en zond kleine opstellen in die naar Guido Gezelle te Kortrijk werden doorgezonden om, na keuring en verbetering, alhier te worden opgenomen. Uitvoeriger verzamelwerk van plaatsnamen verscheen in ons bijblad van 1893. Volkszeg en volksvertelling zouden hem zijn leven lang aantrekken; het opgetekende deelde hij gaarne mede in vriendenkring, Broederbond en - geschreven en gedrukt - in Biekorf. Nog enkele dagen voor zijn onverwacht heengaan, zond hij ons een greep zantekoorn. Hij was een geboren zanter, een man uit het volk, die geestig en ongedwongen met iedereen kon omgaan, en zijn wakkeren zin zette op het levende eigenvlaams rondom hem. Een man die zijn volksliefde ook in daden van onbaatzuchtig sociaal dienstbetoon heeft uitgesproken. Bij het graf heeft dhr. M. Van Coppenolle een ontroerend vaarwel gezegd aan den erehoofdman van den Bond van Westvlaamse Folkloristen en Medestichter van het Folkloremuseum. Zestig jaar geleden praatte A. Verwaetermeulen, in de schaduw van de Broeltorens van zijn geboortestad, met Guido Gezelle over Zantekoorn in Loquela. Nu zal dat onderbroken gesprek weer aangeknoopt zijn dààr, in den Westvlaamsen hoek van het hemels Jerusalem. God geve 't hem!
B.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd