Het boeck van al 't gene datter geschiedt is binnen Brugghe

[p. I]

[Inleiding]

Deze kronyk van den tyd van Maximiliaen is waerschynlyk die welke ter 219^de bladzyde van Sanderus Bibliotheca manuscripta wordt vermeld, en welke zich te dien tyde by de oorkonden van de boekery der hoofdkerk van Doornyk bevond onder den tytel van: Een dick boeck van al 't gene datter geschiedt is binnen Brugghe, sichtent jaer 1477, 14 februarii, tot 1491. Thans wordt zy by de handschriften der koninklyke Bibliotheek van Brussel bewaerd. Deze kronyk te kennen, ben ik verschuldigd aen den heer Kervyn de Lettenhove die derzelver waerde zeer hoog opheldert: ‘Geene bron, zegt hy, is nauwkeuriger noch belangryker dan deze. Zy heeft my gediend om misslagen te herstellen by de Excellente Cronycke en

[p. II]

door Despars begaen.’ (Hist. de la Fland. V, 422). De kundige historieschryver heeft my ten zelfden tyde het N^r 1132 der zelfde verzameling aengewezen, hetwelke men zeer voordeeliglyk met deze kronyk zou kunnen vergelyken om de geschiedenis van dit levendig tyddeel der omwentelingen van Vlaenderen, in de XV^e eeuw, volledig te maken.

By de archieven van West-Vlaenderen berust ook eene verzameling van oorkonden van welke de heer Kervyn gewaegt, voornamelyk ter bladz. 427, 435 en 437 des vyfden boekdeels van zyne geschiedenis. Deze verzameling zou eenige belangvolle schriften opleveren om tot bewysstukken afgedrukt te worden. Ons boekdeel is van nu af te sterk, doch door het vereenigen der reeds aengewezene oorkonden met eenige uittreksels uit de stadsrekeningen, zou men een byvoegsel verveerdigen dat met erkentenis zou aengenomen worden. Ongelukkiglyk zyn vele dier stuks in het vlaemsch niet opgesteld, hetgene door onze maetschappy als voorwaerde harer uitgaven is voorgeschreven.

Ik heb vruchtelooze opzoekingen gedaen om den naem des schryvers dezer kronyk te ontdekken; het is my zelfs onmogelyk eenig aennemelyk vermoeden te uiten over den stand waertoe hy behoorde. Zy is zonder kunst geschreven, alles is in de volkstael opgesteld, en in de byzonderheden welke hy vermeldt, is de schryver dikmaels plat. Het is hier dus geen dier grootsche tafereelen met het penseel van een' historie-

[p. III]

schilder afgewerkt; 't is, ten hoogste genomen, eene nauwkeurige en eenvoudige schets van eene dier tonneelen uit de middeleeuwen waer het volk zich ruw en grof, hevig en wreed voordoet, draeijende naer den wind der indrukken welke zyne belhamels op hem maken; het is een werk in den trant van het Journal d'un bourgeois de Paris, waer men volgeerne die byzonderheden wedervindt die de groote dagboekschryvers dikwyls verwaerloozen, en die wy hedendaegs zoo vurig najagen.

Wy hebben de proeven zorgvuldiglyk nagezien, doch zal het niet wonder schynen dat, by een zoo wydloopig werk, eene bladzyde aen de feilzuivering zy ontsnapt, zulks is waerschynlyk het geval geweest met bladzyde 186 by het doorloopen derwelke de lezer gelieve de volgende verbeteringen in acht te nemen:

Bladz. 186, regel 19,	Martin van Pole, lees van Polheem.
Bladz. 186, regel 21,	Iehan Taronde, let, lees Carondelet.
Bladz. 186, regel 23,	Den grave van Soorne, lees Zollern.
Bladz. 186, regel 24,	Meer Reynaerd Naye, lees May.
Bladz. 186, regel 26,	Iehan Fatoust, heere van Willeremont, lees Jaucourt,.....Villarmont.

De eigennamen zyn meestal geschreven zoo als zy by het volk uitgesproken worden.