Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Historie van de borchgravinne van Vergi (1988)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.33 MB)

XML (0.09 MB)

tekstbestand






Editeur

R.J. Resoort



Genre

proza

Subgenre

roman


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Historie van de borchgravinne van Vergi

(1988)–Anoniem Borchgravinne van Vergi, De–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[Folio b4v]
[fol. b4v]

Hoe die ridder bi der borchgravinnen quam door eenen boomgaerde.

 

Na dat si den ridder dach gheset had, soo was si neerstich om hem te wachten, want si woonde op een sterc slodt, daer bi stont eenen schoonen boomgaert, die seer ghenuechlijc was, daer in si den ridder dach leyde, seggende tot hem. Wanneer hy quam wandelen ontrent den boomgaert ende dat si dan uutliete door een duerken besijden vanden slote een cleen hondiken loopen inden boomgaert, dat hi dan door dat duerken opgaen soude bi haer camer, want haer man en soude dan niet te huys sijn, ende si soude alleen op de camer sijn. Daer nae quam die ridder wandelen op een tijt ende die borchgravinne lach in haer venster, verwachtende den ridder. Doen si hem ghesien hadde, so is si beneden gegaen ende heeft een cleen duerken open ghedaen al heymelijck ende si bleef binnen der dueren staen ende liet een cleen hondeken uut loopen, dat int gars liep spelen. Als die ridder dat hondeken sach so was hi blijde ende is doe stoutelic in comen door dat duerken, ende si heeft gesloten dat duerken ende zijn te samen op haer slaepcamer ghegaen ende hebben malcanderen vriendelijc inden armen ghenomen ende menichwerf seer minlijc ghecust ende ghesproken; ende hy bleef den nacht bi haer slapen, daer si veel hanteringen der minnen hebben bedreven, met vechten, met spelen ende tocken; daer worden de bloemkens der natueren ghelesen, daer wert den loon der liefden betaelt, daer wert trouwe met trouwe gheloont; die vruechde, die lieflijcheyt, dat cussen tusschen hen beyden en waer niet om scrijven, want men seyt, hoe selden spijse hoe meer begheert, want coever verleedinge verwect. Als si den nacht, die hem te cort viel, met groten jolite ende blijschappen overbracht hadden, so sijn si des morgens op gestaen, ende hebben minnelijc aen malcanderen oorlof

[Folio c1r]
[fol. c1r]

ghenomen, ende si heeft hem weder uut gelaten door dat duerken, hem vriendelijc cussende met weenenden oogen, ende si sloot dat duerken ende keerde weder tot haerder cameren, altijt verlanghen hebbende na haer suete lief, dien si als haer selven beminde, ende seyde:

 
Oftmen openbaerlijck soude publyieren
 
Alle die blijschappen ende manieren
 
Die minnaers hantieren in haer bestieren,
 
Nachten en daghen,
 
Men soude tduysenste deel niet creyieren
 
Met al den herauten oft messagieren
 
Die eenighen prince obedyieren
 
Oft laste draghen.
 
Oft ict proeve dat mochtmen mi vraghen
 
Tis een die mi boven al moet behaghen,
 
Boven vrient oft maghen die dooghen oyt saghen
 
Ter werelt ghemeene.
 
Hi doet mi tvleesch vanden beene knaghen,
 
Met poosen sinneloos, al dul met vlaghen.
 
Swaerheyt van plaghen wilt my dan jaghen
 
In grooten weene,
 
Een minlijc begheren valt mi te leene,
 
Als ic aensie die so net, so reene,
 
Daer gaet te beene, mijn hoope ic meene
 
Dan eens gancx,
 
Hoe meerder liefde, hoe meer verlancx.
 
 
 
Tverlanghen doet therte met hoope leven,
 
Hope doet wanhoope duer tverlanghen sneven.
 
Dies die sinnen beven, hem sijnde beneven,
 
Met vierighen appetijte.
 
Troylus hoopte na den thienden dach beschreven,
 
Maer Breseda [is] met Dyomedes ontbleven,
[Folio c1v]
[fol. c1v]
 
Des hem ghewreven quamen traenkens ghedreven,
 
Duerwalt van spijte.
 
Was Troylus niet sijnder hopen quijte
 
Ende sijn verlanghen, groot van jolijte.
 
Niet dat ict verwijte eenighen subgijte
 
Der minnen engien,
 
Oft hope met verlanghen van my splijte,
 
Daer ick hert, sin en moet om verslijte,
 
Niet dat ick hem van mi smijte, die mi ten crijte
 
Sal licht druck laten gheschien.
 
Elck ooghenblick duncter mi wel duysent int sien,
 
Ick en cans ontvlien, by wat melodien,
 
Snaerspel oft sancx,
 
Hoe meerder liefde, hoe meer verlancx.
 
 
 
Jonatas en hoopte noyt soo seere
 
Naer Rosephier, noch Leander die heere
 
Naer Neroos [l. Heroos] eere; mijn hoope is meere
 
Naer mijn lief ghepresen.
 
Narciscus volchde der liefden leere
 
Naer die schoone Equo, van leden teere.
 
Dees amoreuse gheere, daer ick op keere
 
Hielden hope in desen.
 
Eurealus op Lucresia tvrouwelijck wesen
 
Die amoreusheyt sochten om drucx ghenesen.
 
Dies aderen en pesen hielden ancxt beknesen
 
Duer liefs ghebruycken
 
Groot verlanghen wasser wilen gheresen.
 
Als hi int hoy lach, als wy lesen,
 
Hi was begresen, hi en ruerde gheen wesen.
 
Hoe moest dat smuycken
 
In liefden, maer damoreus ontpluycken
 
Der ronder borstkens, der armkens omluycken,
[Folio c2r]
[fol. c2r]
 
Dede druck verstuycken, damoreuse cruycken
 
Storten doe veel drancx,
 
Hoe groter liefde, hoe meer verlancx.

Prince

 
Wilt mijn verlanghen boeten,
 
Prince, denct om mijns drucx versoeten,
 
Prince, met moeten wil ick u vast groeten
 
Wijlen en hueren.
 
Prince, laet jonste te miwaert wroeten,
 
Prince, en stoot mi niet met voeten,
 
Prince, laet sproeten duer jonst af roeten
 
Int vierich berueren,
 
Laet liefde met liefden in u verdueren.
 
Wilt voort om reyn amoreusheit spueren,
 
Neerstich labueren, wilt sorghe schueren
 
Verdient veel dancx,
 
Hoe meerder liefde, hoe meer verlancx.

Als dye ridder nu was van sijn lief ghescheyden, soo ghinck hy int hof vanden hertoge, altijt vrolijck ende blide sijnde, altijt denckende op sijn lief. Ende haer liefde duerde langhen tijt, so datter niemant ter werelt af en wiste.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken