Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

Op een verwaande en opsnydende Dichter.

JAn roemt, en zwest, en stoft altijt van zyne vaarzen
En dat het aldermeest by die't het minst verstaan;
Hy trapt, hy stapt, met zijn bemorste digters laarzen
Braveert de heldenstijl van Maro en Lukaan;
Nu wil hy met Matthys om vijftigh guldens dichten,
Dan laakt hy Vondels werk, door een verkeerde zin,
Maar Jan, uw dicht is licht, 't komt ook van de lichten
't Zijn winden in een net zy vliegen uit en in.

Amanter.