Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 61]

Aan Hageroos, doen zy ziek was.

GY zegt my, schoone, dat gy haastig wenst te sterven,

En dat, om dat mijn min,

Uw hart en ziel en zin,

Zoo heeft betovert, dat gy my geen uur kunt derven.
Maar zoo dat waar is, is, al 't geen gy my vertelt,

Een opgepronkte loogen;

Zout gy my missen moogen

Door 't sterven? neen, u min, mint my alleen om 't gelt.
En als dat is verteert, waar door het hooft op hol is,
Sterft gy zo lang van smart, tot dat de beurs weer vol is;

Dan wenscht gy weer te leven;

My nimmer te begeven.

Amanter.