Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 77]

Op d' Oogen van Ermgaart.

Uw oogen schone, sijn geen oogen, maar twee zonnen,
Twee heldre Starren zijn zoo klaar niet, als het light,
Dat als een tintelstraal, blinkt uit uw hel gezight,
O oogen, klaarder, als de klaarste waterbronnen;
Wat neveldamp heeft ooit uw heldre glans verwonnen?
Voor wat voor stralen uw starlichte gloor gezwight?
Die in het kouste hart zoo hete vlammen stight;
Als Etnaas sulfergront ooit op zou werpen konnen.
O Spiegel glazen, ik zie door uw klaarheit heen;
Hoe minnelijk gevley, en zuchjens, en geween,
De trouwe benden zijn die 't vroolijk hart bewaken;
Dat Venus u die heeft gegeven, tot een stoet,
Om daar door, als 't u lust, het alderfierst gemoet,
Te dempen, en geknielt, uw minste slaaf te maken.

Amanter.