Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

Op d'oogen van Hageroos.

UW blakende oogen zijn geen oogen,
Maer Starren, lichter als de Maan,

[p. 224]

 

Geen duister nachtuur, hoe belaân

 

Met neveldamp, heeft zulk vermoogen,

 

Om hare glans te dompen; neen.

 

Haer lichte lichten zouden stralen,

 

Door alle donkre wolken heen,

 

Veel schoonder als de Zon ooit scheen;

 

Aen Jupijns blaauwe hemelzalen.

 

Zoo overwint dan uw gezicht,

 

't Gestarnt, de Maan, en Zon; die 't licht

 

Der lichten is, en 't eelst' van allen.

 

Zoo Febus dan, als Faẽton,

 

Eens uit zijn wagen komt te vallen,

 

Behoeft 't Heelal geen andre Zon,

 

En schoon dat Godlijk licht geen wedergâ kan lijden

 

Zult gy, op Febus kar, met dubble Zonnen rijden.

 

 

 

Amanter.