Commentaar op het Hooglied

CCXXX Hoe die bruut antwoort

DIe lieue bruut die wel verneemt
Dat hair stadicheit wel teemt
In des groten stridens last
Des wilsi in minnen vast
Houden dat si heeft vercoren

[fol. W31vb]

 

Si en wil om ghenen toren

 

Laten hem noch uan hem sceiden

 

Mer si wil starclijc arbeiden

 

Ende in minnen vaste staen

10

Sonder wiken ende anegaen

 

Dair om antwoort si te hant

 

Als die text hier doet becant

 

¶ Ic bin mure: ende mine borsten

 

Een toirne jegens duuels vorsten

15

Van dien dat ic vonden ben

 

Gemaect te vinden vrede voor hem

 

ego murus et vbera mea sicut

 

turris ex quo facta sum coram

 

eo quasi pacem reperiens Cxlv

20

¶ Merct hoe men dit verstaen

 

Van dien tiden dat ic mi aen

 

Nam an dine soete minne

 

Sone quam mi nie in minen sinne

 

Dat ic di nimmerme woude laten

25

Ende mijn herte uan di saten

 

Om dat mi mach ghescien

 

Sal ic nemmer van di tien

 

Lachter pine vernoey verdriet

 

Moghen mi uan di sceiden niet

30

Want uanden tiden ende uanden stonden

 

Dat ic urede uandi hebbe vonden

 

Ende ic in dine minne bin comen

 

Heb ic vast an mi genomen

 

Dat ic in allen onghestuer

35

Vaste staen wille als een muer

 

Ende liden al verdriet

 

Vte minen borsten vliet

 

Leuen lere. ende salicheit

 

Dat mi uan di al is bereit

40

Si siin altoes een toerne vast

 

Dat spreect alder quaetheit last

 

Sal ic mit wairheit weder scrauen

 

Dine kindre mit lere lauen

 

¶ Die ioedscap heuet noch onvrede

45

Mit heidenscap ende kerstenhede //