Contour. Jaargang 3

[p. 25]

Jerven F.W. Ober

Van Akkrum Rijpkema 1

Ja, ik ben er geboren maar het
is zo lang geleden geliefde
zolang dat de gracht krom ge-
groeid is en de brug nog steeds
de Pijp heet en ik water zou
moeten zijn om de Kelders te voelen
voor ik 't nauw verband met de
Nieuwstad weer gevonden heb

Ja, Leeuwarden is een lange
koude nacht lopen langs de
avondlijn vol oude golvende
gevels, een lang telefoon ge-
sprek, een wachtwoord dat veel
spreken overbodig maakt

Ja, tot het wachtwoord zich zelf
heeft afgelost en ik me niet meer
hoef te herinneren hoe wij waren
koude nacht of koelerzomerdag dat
wij de dotters uit de landen
plukten voor elsjes plantenboek

Ja, tot ik er weer geboren ben en
er nooit afstand, tijd, dood en liefde
geweest is en alle gesprekken geschilderd
zijn en al onze ogen blauw zijn als een
hemel boven pruisen.

[p. 26]

Van Akkrum Rijpkema 2

in welke loge waarin woont hij
dan wanneer ik werkloos
gereedschap wanhoop bouw en
muren breek in de hoop zijn stem
te horen (heden en toekomst)
zwaaiend langs 't koude koord

Ja, wachtend, denkend dit is het
verlossend woord dat heel de lijn
van voorouders spreekt in het een-
zaam gebaar van mijn tekenende hand.

Ja, de meetlat in de tijd heeft mijn
tijd goed gemeten, na zoveel heb ik
dan ook mijn tijd goed bevonden wetend
verbonden, al schrijvende aan mijn wand
gezonden, één steen tussen hun en mijn
tijd.

Ja, geliefde, wij hadden de nacht
en vertelden elkaar alle verhalen
die anderen van ons hadden verwacht -
dit is geweldig goed veelvuldig te
beluisteren als de eerste helling in
mijn stem maar ik ben zo noordelijk
geboren dat alleen mijn liefde mijn
zuidelijke handen tonen kan.

Ja, wanneer zijn stem mijn lijn gebonden
heeft woon ik in zijn loge en is mijn
toekomst veel voorouderlijker dan onze
band. In dit land ben ik geboren, zijn stad
is zo ver niet meer, slechts een lange
koude nacht lopen.