Mevrouw Toorop overleden.
Mevrouw Toorop-Hall heeft haar genialen echtgenoot niet lang overleefd.
‘In den kring der bekenden van den huize Toorop, aldus De Maasbode, en ook daarbuiten zal dit bericht met ontroering worden vernomen. Allen die deze edele en vrome vrouw gekend hebben, zullen onder den indruk gekomen zijn van haar eenvoud en goedheid, van haar nobele en gezond-sterke natuur.
Jan Toorop heeft Miss Annie Josephine Hall in 1884 of '85 te Londen leeren kennen en hij is in 1886 te Brussel met haar gehuwd. Men kent het zeer mooie olieverfportret, dat hij in de bruidsdagen van haar maakte en waar ze in een nimbus van lente-licht gezeten is als een prinsesje in het wit.
In zijn verlovingstijd was Jan Toorop geheel vervuld van de betreurenswaardige sociale toestanden in het industrieele Engeland van een halve eeuw geleden. Steeds weer liet hij zich door de armoede en maatschappelijke ellende in Londen inspireeren tot zijn navrante schilderijen en teekeningen. De verloofden corresponeerden samen over maatschappelijke vraagstukken en het zal toen wel door miss Hall geweest zijn, dat Toorop 't streven van kardinaal Manning leerde kennen. Hù is een groot vereerder gebleven van dezen kerkvorst: nog op het laatst van zijn leven teekende hij diens ascetisch profiel voor de reeks portretten van “Het Offer”.
Mevr. Toorop, van katholiek-Iersche afkomst, heeft zeker ook grooten invloed gehad op de ontwikkeling van Toorop's godsdienstige denkbeelden. Dat symbolische voorstellingen vóór Toorop's katholieken tijd een Engelschen titel hebben, is hieruit te verklaren, dat zij ontleend werden aan een bijbel-uitgave, die mevrouw Toorop bezat.
Later heeft Toorop zijn vrouw nog meermalen geteekend. Bekend werd een protret en face, een enkele kop die tot voor zeer korten tijd sprekend is blijvenlijken. Want het scheen wel of de jaren geen invloed meer hadden op dit fijne, blozende gelaat, op deze heldere oogen, op deze veerkrachtige gestalte en sterke stem.
Toen Jan Toorop na een lang en smartelijk ziekbed kwam te overlijden, heeft zijn vrouw den slag met groote geestkracht gedragen. Niemand zou haar in die dagen van bittere beproeving hebben aangezien, dat zij reeds naar de zeventig liep.
Thans, nog geen jaar later, is zij haar man in het graf gevolgd. We zullen allen goed doen haar in onze gebeden te gedenken, want katholiek Nederland heeft groote verplichtingen aan deze inniggodsdienstige vrouw. Hoeveel zal niet tot de bekeering van Jan Toorop zijn bijgedragen door haar stichtend voorbeeld, haar vroom vertrouwen en onafgebroken gebed’.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd