Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 101

Else van Doren
Snapshot

In de mist

dampen

de lampen.

God is vermist,

wij zijn gevangen.

Het bescheid

van de tijd

wekt verlangen

en vrees.

Wij staren

zonder ontwaren

tot in het vlees.

De laan

ligt zonder geluid

achter de matte ruit.

Wij staan

ijl en verloren.

Bij elk gebaar

dreigt gevaar.

Van de toren

vallen

secure

tastbare uren.

Getallen

[p. 218]

 

in d'oneindige rij.

 

Zij gaan

 

ons bestaan

 

en ons wezen voorbij.

 

 

 

De maten

 

zijn te groot.

 

Wij baren de dood.

 

Vertwijfeld. Verlaten.

 

 

 

In de wereld gekist.

 

Onze handen

 

tasten de wanden

 

in de mist.