Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 101



[pagina 219]
Fr. Max. van Leeuwen Gedicht Die in de late zomer ziet, waarin het groen tot goud verschiet, zal denken aan dat oude lied: dauwt hemelen van boven. En als de boomgaard armer wordt, het dolgeklotste riet verdort, de rukwind langs de takken mort, dan wordt Gods troon verschoven. Die in de eerste wintertijd de wereld voelt vol eenzaamheid legt in het lied zijn schamelheid: dauwt hemelen van boven. Wanneer de lucht verkouden wordt en koelgeronnen regen stort, als zoefwind in de schoorsteen port, dan wordt Gods troon verschoven. De Maagd zal voeden met Haar bloed het ongeboren Hemelgoed, dat vragen en dat zingen doet: dauwt hemelen van boven. Die in de vroege winter ziet zal denken aan dat oude lied, en als de Maagd Haar Zoon aanziet, dan is Gods troon verschoven.