Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 103


Paul Montaan I Het licht sticht mijn tastend verlangen en maakt het eindeloos diep. Het heeft met ijlwitte wiek mij in stille luister gevangen. Het heilig geschenk van beleven dit wonder aan lijf en ziel dat uit verre schalen viel is ons tot 'n teken gegeven.
[pagina 35]
Geen tijd kan de weelde doen meten verspreid door één enkele schicht uit 't diep en grondeloos licht waarin Vondels God is gezeten.
II Teer wit licht ik zwicht voor u met bei mijn ogen dicht Teer wit licht bezit mij nu ook buiten dit gedicht.