Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 110

[p. 510]

Gedichten

Daniel Anthuenis

En de nachten zijn anders, zoeler en zachter,
kinderlijke lentenachten: de wind
een vertrouwde adem aan onze slapen
en elk geruis een lang verhaal
van bloed in onze oren en zoet
en zo vertrouwd van moederschoot tot moederhand.
Leven: een lentelang geloven
dat dit het leven is, de dood
een winterkorte hindernis, een koude korte nacht,
geloven dat alle nachten even licht en zacht
zon in, zon uit zullen lopen
als kinderen op de wei lachend
lopen: in de ring, uit de ring, al spelend.