Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131

[p. 441]

Christiaan Germonpré
Naamloze reizigers worden wij

Er valt geen grashalm te bezingen.

Het landschap, adjectiefloos,
waarin ik bewust wat blauw verzamel.

In een dialoog van elzen verzin ik stilte,
bedenk ik geluidloosheid voor jou,
want zachtjes regent het in onze zinnen.

Naamloze reizigers worden wij
in de zachte kamers van de stilte,
de open wonden van het woord.