Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131

[p. 743]

Bert Roels
Moeder

3.

Ingekaderd in de kamer
wordt het stilleven van haar lichaam.
Omzichtig en vol langzaamheid
raakt mij haar oog omziende aan.

Terwijl de zonen gaan, zet zich
in haar de winter werkzaam vast.
Monochroom op witte kalk
wordt en profil zij ingekrast.

Het landschap, in witheid verwinterd,
valt vloksgewijze uit haar weg.
Zij laat de zuigkracht der behuizing los
- hoe ver daarginderwaarts op weg?