Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 151



[pagina 922]
Maria Barnas Gedichten Je bent geweldig Je bent maar tweeëndertig en als je een stap vooruit maar achttien zeventien richting de deur nog maar elf centimeter geweldig.

[pagina 923]
Afgrijzen Er zijn er veel in mijn stad. Ze bewegen zich in grijze drommen als wolken die voor het gaat stormen samen drammen. De stranden zakken eronder vandaan. Ze vormen files en bezetten de huizen. Rammen winkelwagens in je hielen, eigenen zich je plaats toe in de tram en zeiken de straten onder als honden. Het zijn de kakkerlakken die in je slaap achter je ogen kruipen. Daar zitten ze met stervende vingers in je haar zachte morfineziektes in je hoofdhuid wrijvend. Het geheugen is een stad waarin je gemakkelijk verdwaalt sussen ze en laten je zonder gedachte achter op een plein. En bladeren vallen terwijl de bladeren vallen en er een bij je komt zitten die op je lijkt. Je krant leest. Je brieven opent. Je ruzies krijst. Stijve bewegingen van je lichaam eist.