Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Droom en Daad. Jaargang 2 (1924)

Informatie terzijde

Titelpagina van Droom en Daad. Jaargang 2
Afbeelding van Droom en Daad. Jaargang 2Toon afbeelding van titelpagina van Droom en Daad. Jaargang 2

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (7.46 MB)

Scans (104.53 MB)

ebook (11.46 MB)

XML (0.80 MB)

tekstbestand






Genre

jeugdliteratuur

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Droom en Daad. Jaargang 2

(1924)– [tijdschrift] Droom en Daad–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 169]
[p. 169]

[Vervolg van Mijn werk als woningopzichteres]

De bibliotheek voor volwassenen wordt 's avonds gehouden. De laatste jaren ben ik zo gelukkig naast onze eigen standaard-bibliotheek daarvoor elk jaar een wisselbibliotheek van 300 uitgezochte boeken van de openbare leeszaal te ontvangen. Deze boeken krijgen wij geheel kosteloos in bruikleen en worden elk jaar door 300 andere vervangen. Dit is een niet genoeg te waarderen voorrecht en wordt dan ook door de bewoners zeer op prijs gesteld.

Verder behoren onder de heerlikheden van de Toynbee-afdeling de lichtbeeldenavonden, die 's winters om de 14 dagen in het gymnastieklokaal naast ons blok gegeven worden. Het is niet altijd gemakkelik iemand voor het vertellen te vinden en om het altijd zelf te doen is nog al inspannend, hoewel het een biezonder dankbaar werk is. Het hele lokaal is vol kinderen van 100-150. Drie van de bewoners houden mee het toezicht. Van te voren is er wel enig geroezemoes, maar gaan de lampen eenmaal uit en de toverlantaarn aan, dan houdt vanzelf het leven op en luistert en kijkt iedereen in ademloze spanning. Voor de kleintjes zowel als voor de groten is er een ruime keuze verhalen in de Lichtbeelden-vereniging op het Spui te Amsterdam, ook over wetenschappelike onderwerpen. Maar die vallen meestal niet zo erg in de smaak. Een grappige geschiedenis voor de kleintjes of een boeiend verhaal voor de groten zijn het meest gewenst.

Naast de Toynbee-afdeling bestaat de bewoners-commissie voor de concerten in ons blok. Deze is opgericht op initiatief van een van de bewoners, die er nog steeds de ziel van is. In de vijf zomermaanden worden er Zondags om de 14 dagen avond-concerten in de tuin gegeven, meestal z.g. dubbelconcerten: een zangvereniging en een fanfarecorps of harmonie-orkest geven afwisselend een nummer ten beste. De bewoners-commissie schrijft de direkteuren van die muziek-verenigingen aan en regelt de concerten gedurende de hele zomer. Het zijn haast alle muziek verenigingen uit Amsterdam die hun kunst te genieten geven: bakkers fanfare-corps, postharmonie enz. Je staat er versteld van zo muzikaal als Amsterdam blijkt te zijn. Het wemelt er van zang- en andere muziekverenigingen, die Zondag aan Zondag uitvoeringen geven in alle delen van de stad. Zij doen het niet voor niets, 't geen ook voor de hand ligt. De directeur moet betaald worden, de instrumenten zijn duur en 'swinters hebben zij de zaalhuur te betalen, waarin ze repetities houden. Het is dus niet meer dan billik, dat de personen, die van hun spel genieten, tegemoet komen in de kosten, die zij moeten maken. Een enkel concert in de tuin kost dan ook wel eens f 80. - En dit gerekend over de hele zomer brengen de kosten op f 700. - à f 800. - Een hele som om bij elkaar te brengen! Maar het komt er

[pagina 170]
[p. 170]

en glansrijk ook! Het is nu de taak van de commissie leden dit geld bij elkaar te zien te krijgen. Een grote bron van inkomsten zijn de advertenties, die verschillende winkeliers in de buurt van ons blok doen plaatsen op het muziekprogramma, dat vóór elk concert uitkomt. Verder betaalt elk gezin het hele jaar door 10 ct per week, welk geld persoonlik door de commissie-leden huis aan huis wordt opgehaald. Ieder heeft zijn vaste trappen, waar hij Zaterdags avonds zijn bezoek brengt. Natuurlik worden er bij die gelegenheid nog wel eens andere zaken behandeld dan alleen de concerten. En komen de commissieleden aan 't eind van hun tocht dan weer samen om af te rekenen met hun penningmeester, dan worden vaak onderling die biezondere punten nog eens behandeld, die elk afzonderlik van de bewoners gehoord heeft. Op die manier ontstaat er een sterke band tussen de bewoners onderling; zij vormen als 't ware een klein dorpje op zichzelf.

Nu iets over de concerten zelf. Ik kan u niet zeggen, hoe aardig die zijn. Dat moet men zelf eens meegemaakt hebben. Alle warandahs zitten vol gezinsleden en genodigden. Moeder de vrouw heeft in de aangrenzende kamer haar theeservies staan en zorgt er voor, dat haar gasten gedurende het concert niet van dorst versmachten. Aan 't eind van de tuin tegen een groene vlierstruikenhaag staat de door de bewoners zelf gebouwde muziektent, die aan alle kanten met rode garaniums is versierd en aan de kroon de elektriese booglampen draagt. De vrouwen en de kinderen van de muzikanten hebben zich verderop in de tuin op banken neergezet. De commissie-leden lopen ijverig rond om te zorgen, dat niemand over het gras loopt of zich onbehoorlik gedraagt. Om meer indruk te maken, dragen zij allen hun insigne met linten als bewijs van hun bevoegdheid. Alles gaat dan ook heel ordelik en geregeld toe en ik kan me voorstellen, dat de bewoners heel wat voor die concerten over hebben. Het bindt hen aan huis en samen met hun kinderen genieten zij van de muziek en dat niet in een warme, benauwde zaal, maar in de frisse buitenlucht, gezellig in hun eigen omgeving. Alle hulde aan de mannen, die het hele jaar door daarvoor heel wat moeite en tijd over hebben!

 

Bovenstaand is dus het verslag over het werk van woningopzichteres in een klein blok. Men zegt wel eens, dat dit werk uit de tijd is. In de grote steden vooral zijn de meeste blokken tegenwoordig veel groter. Maar dan krijgt het werk een heel ander cachet; dan is het huur ophalen, de inspectie en de administratie de hoofdzaak. Het opheffende voor de bevolking ligt dan in het bewonen van een goede woning, terwijl de persoonlike omgang met de op-

[pagina 171]
[p. 171]

zichteres min of meer bijzaak is. Natuurlik ligt er in dit werk ook veel moois, maar men moet er voor geschikt zijn. Het is, dunkt me, meer manlik, administratief werk, terwijl wij vrouwen er toch meer behoefte aan hebben ons met ons hele hart-en-ziel aan ons werk te geven.

En zou het werk in kleine blokken werkelik zo geheel uit de tijd zijn? Mij dunkt: in dorpen en kleine steden verrijzen er nog genoeg zulke kleine blokken waarin een opzichteres werk zou kunnen vinden, waarin ze naast uitsluitend huur ophalen en wat dies meer zij, ook nog het middelpunt zou kunnen zijn van allerlei maatschappelik werk. Haar salaris zal niet zo hoog kunnen zijn, daar dit anders te veel zou drukken op de huren. Maar voor menigeen, die bij haar ouders thuis is, is dat niet zo'n bezwaar.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken