Der fielen, rabauwen, oft der schalcken vocabulaer

Vanden Vopperen ende Vopperinnen.

DAt .xiij. capittel is vanden Vopperen. Dese zijn bedelers ende aldermeest vrouwen, die haer laten aen yseren ketenen leyden, gelijc oft sy outsinnich waren, ende sy schueren haer cleederen van haren lijue, om dat sy die lieden bedrieghen souden. Item het zijn ooc sommighe die Vopperie op dutsen bedrijuen, dat is, dat een ouer zijn wijf oft ouer eenen anderen mensche staet heysschende, ende spreect dat alsulc mensche beseten is met den boosen gheest, ende nochtans en is

[fol. C2r]

dat niet waer. Ende sy spreken voort, dat sy dese mensche gelooft hebben tot alsulcken heyligen gelijc sy dan noemen, ende dat hy moet hebben xij. pont was, oft andere des ghelijcke dingen, daer dese mensche vanden duyuel door verlost mach worden. Dese heeten Vopperen die dutsen. Conclusio. Het is een quade valsche neeringhe. Men singhet, welck bedeleer een vrouwe heeft die niet vopperen oft ferben en gaet, die slaen si metter hiele.

Item het zijn oock sommige vopperinnen oft vrouwen die haer wt gheuen, hoe dat sy groote pijne lijden aen haer borsten. Ende nemen een milte ende schellen die aen die eene zijde. Ende dan leggen sy die geschelde milte op die borst, ende strijcken dat vel daer af, voor ouer haer lijf, ende dan bestrijcken sy dese met bloede, op datmen meynen soude, dattet hare borst ware, ende dese heeten vopperinnen.