Forum der Letteren. Jaargang 1972

[p. 7]

korea

Transcriptie. De in de bijdrage over de dramatische kunst van Korea gebezigde transcriptie is de McCune-Reischauer Romanization. Volgens dit systeem dienen de medeklinkers uitgesproken te worden als in het Engels (ch = tsj, j = dzj, y = j; g klinkt als die in het Eng. give), de klinkers en klinkercombinaties als in het Italiaans of Duits (u = oe, ae = ä). Nadere toelichting echter is noodzakelijk in de volgende gevallen: ŏ wordt uitgesproken als de o in het Eng. world, ŭ als de u in het Ned. punt, oe als wè in Zuid-Korea en als ö in een groot deel van Noord-Korea. De familienaam Ch'oe wordt derhalve uitgesproken als tsj'wè (c.q. tsj'ö). Men lette erop dat hw klinkt als fw en si als sji.

De internationaal aanvaarde en ook hier gebruikte schrijfwijze van Seoul (Ned. Seoel) berust op een Franse weergave; volgens de McCune-Reischauer

[p. 8]

Romanization zou men eigenlijk Sŏul moeten schrijven. Het woord betekent eenvoudig ‘hoofdstad’ en de correcte uitspraak is sool (Eng. soul).

Typisch voor het Koreaans zijn de z.g. ‘versterkte medeklinkers’ (toen sori), die niet verward mogen worden met de geaspireerde medeklinkers. Er zijn er vijf, t.w. kk, pp, ss, tt en tch (= ch + ch). De correcte uitspraak ervan is moeilijk te beschrijven; met uitzondering van de zeer scherpe ss geven deze medeklinkers de Westerse luisteraar de indruk van met bijzondere kracht uitgesproken stemhebbende consonanten: g, b, d en j. Voorbeeld: ppang, ‘brood’ (van het Portugese pão, overgenomen via het Japans).

In het Koreaans bestaan geen lidwoorden en doorgaans maakt men geen onderscheid tussen enkel- en meervoud. Het woord saram b.v. kan zowel ‘mens’ als ‘een mens’, ‘de mens’, ‘mensen’ of ‘de mensen’ betekenen. (Red.)