De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 274]

Renata
Vier pinkster-liederen

Maar waar wij in de Liefde
ontstijgen alle dingen,
afstervend de overpeinzing
in stille donkerheid,

En waar wij ledig blijven
eenzaam en enkelvoudig,
boven gevoel en rede
en alle erkentenis,

Daar zullen wij begrijpen
- ver boven alle weten -
wat niet te weten is
Gods klare wezenheid.

In een eenvoudig staren
aanschouwen wij de Liefde,
en zien, zonder te kennen
God zelf die Liefde is.

En in die klaarheid Gods
- eenzaam en onbewogen -
ontzinken we aan onszelve
in zoete eenvoudigheid.

Ledig van alle dingen
ontzweeft de geest in stilte
het leven en het sterven
rustend in duisternis.

[p. 275]

 

Een grondeloos genieten

 

verzadigt heel ons wezen

 

bevestigend in de Liefde

 

dit allerhoogste ‘zijn’.

 

 

 

En in dit zalig schouwen

 

daar zijn wij - in 't gelooven -

 

één met het eeuwig kennen

 

der zuivre éénheid Gods.

Afgrond van Liefde
hemelsche rust,
zegen des Vaders,
zalige lust.

Oorsprong en einde
van alle genot
Licht zonder schaduw,
Geest van mijn God!

Gij zijt een vuur, o heilige Geest,
een vuur van zoete minne,
Gij straalt met goddelijke kracht
't geloovig harte binnen;
ik ken geen vreugd
ik ken geen leed
ik ken geen grooter pijn
dan, U ontberend, telkens meer
geheel van U te zijn.

[p. 276]

‘Virtus Dei’

 

O vlammend Licht, o Liefdevuur,

 

o oceaan van Liefde puur,

 

o Geest des Vaders, zuivere kracht

 

die ons de eeuwige Wijsheid bracht,

 

die de Ongeschapen Heerlijkheid

 

deed nederdalen in den tijd,

 

als 't menschgeworden Goddelijk Woord.

 

 

 

O Stad van Jaspis, gouden Poort,

 

waardoor men biddend binnengaat

 

met zeven vlammen op 't gelaat.

 

O allerhoogste Zaligheid,

 

die 't brandend harte stil verbeidt

 

in den afgrond van Gods Wezenheid.

 

 

 

O Allerliefste Zielegast,

 

aan Wien de naam van Trooster past,

 

omdat Gijzelf de vreugde zijt

 

der heiligste Drievuldigheid.

 

 

 

Kom, stort Uw zeven gaven uit

 

in 't hart dat Uw genâ omsluit,

 

doorstroom met nieuwe levenskracht

 

de ziel die op Uw sterkte wacht,

 

doorklief met Uw scherpsnijdend zwaard

 

de duisternissen dezer aard.

 

 

 

Verlicht met Uwe zalige vreugd

 

de diepten mijner geestesjeugd.

 

Verhef mijn kinderlijk gemoed

 

tot in den witten vlammengloed

 

van Uw oneindige zuiverheid,

 

o Geest van Liefde en Heiligheid!

[p. 277]

 

Gij 's Vaders glans en majesteit,

 

Eén met den Zoon in eeuwigheid,

 

O Drie in Eén, O Eén in Drie,

 

O God van liefde en vreugd, in Wie

 

ik sidderend mijn beeld aanschouw

 

voor Wien ik hart en handen vouw

 

en 't aangezicht ter aarde neig.

 

 

 

Kom Schepper, heilige Geest, en stijg

 

terneder nu, o kom, o kom,

 

treed binnen in Uw heiligdom!