De gheestelycke vryagie

[p. 115]

Een gheestelijck Liedeken,hoe de Bruydt oft Christen ziele haeckt om met Christo vereenicht te zijn.

Iesus is myn lief en niemandt el,
VVAer ick by hem soo waer my wel:
VVant sonder hem en kan ick niet,
O Heer' haelt my wt dit verdriet.

O Heer' myn herte en heeft gheen rust

Voor dat ghy myn begheerten blust:
Laet my met v vereenicht zyn,
Dan sal ick wesen wt alle pyn.

VVant die vereenicht is met Godt,

Des vvereldts vreucht acht hy voor spot:
Syn vleesch hy onder zyn voeten tert:
Van zyn ghebreken hy Meester vverdt.

Seer saelich is hy die dit doet,

Maer het moet kosten vleesch en bloedt:
Iae menighen sucht ende daer toe traen
Eermen dese gratie kan ontfaen.

Dat vveten sy vvel die't hebben gheproeft,

Hoe dickvvils dat het herte bedroeft
Eer quaede nature haer versterft,
En haeren vryen vville derft.

Maer als den mensch is inne-ghekeert,

Invvendich vvordt hy van Godt gheleert:
Daer af hy menighen troost ontfanght,
Daer een goede ziele seer nae verlanght.

Gheen verstandt en kan versinnen

VVat Godt gheeft die hem beminnen:
Dese vreucht alle andere te bouen gaet,

[p. 116]

 

'Twelck de wereldt niet en verstaet.

 

O troost naer v mijn ziele haeckt,

 

Sonder v de deucht seer bitter smaeckt:

 

Penitentie is een swaer verdriet

 

Is Iesus liefde in't herte niet.

 

Maer als ick hebbe den soeten troost,

 

Ende peyse hoe dat ick ben verlost,

 

Druck, lyden, ende groote pijn

 

Is mijnder zielen dan een medecijn.

 

O Heer de werelt valt my seer swaer,

 

Helpt my by v te komen daer

 

Bouen in uwen Hemel schoon:

 

Gheeft my v seluen tot eenen loon.

 

O loon diet' al te bouen gaet,

 

Die v verkrijght seer seker staet,

 

arm is hy oock die v deruen moet,

 

Al hadde hy allen des werelts goedt.

 

Bidt voor die dit heeft ghedicht,

 

Dat Godt haer gheue zijn goddelijck licht,

 

Ende allen die dit hooren ende sien,

 

Ghelijcke gratie moet hun gheschien.