De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
AuteursrechtvrijWaer inne de Bruydt begheert, dat Godt hem seluen haer geuen soude.O Heer, myn ziel die dorst naer v,
Gheeft my v seluen dat bidd' ick v:
VVant my en konnen vermaecken
Gheen aerdtsche saecken.
V aenschyn is seer gratieus,
V woordekens zyn zoo amoureus:
De menschen moeten v minnen,
Die v kinnen.
Myn herteken geeft soo menigen sucht:
Ick slaen myn ooghskens naer de lucht,
Tot v myn lief daer bouen
Die d'Enghelen louen.
Ick vvil v soecken nacht en dach,
Tot da tick v erghens vinden mach
In straeten en oock in vvycken,
Al sonder besvvycken.
| |
[pagina 147]
| |
Ick hebb' vonden die myn ziel bemint,
Tot v soo is myn herte ghesint:
Gheen creatuur' en kan my helpen
Myn liefde stelpen.
Och myn ziele hebt goeden moedt:
Al ist dat zyne liefde v treuren doet
VVs Bruydegoms soeticheyt suldy smaken
Oock daer naer haecken.
O Iesu helpt my stryden mijnen strijt,
Met v soete presentie my verblijdt:
Doet myn herteken altijdt op v dincken,
Door v vriendelijck wincken.
Och laet mijn ziele van v zijn versaet,
En de werelt van my wesen versmaet,
Op dat ick allen haere boose treken
Sy afgheweken.
Mijn herteken is van v liefde gevvont,
O beminde Iesu maecket ghesont.
VVilt toch altijdt by my vvesen
En ick sal ghenesen.
Ick bidde v Heer my toch verlicht,
En opent mijn invvendich ghesicht
In mijnen gheest van binnen
Om v te kinnen.
|
|