De Gulden Passer. Jaargang 58-59

62. Esculapius.
Tot Wolfgangium Lazium Polihistorem.

Dit zijn de teeckenen eens Medecijns warachtich,

Eenen wl, en eenen stock met een serpent,
En in sijn rechte hant t beelt des gesontheyts sachtich,
Een kiexken, eenen langen baert, met eenen hoet ient:
Dees steltmen Esculapio altijt ontrent,
Om dat een Medecijn voor al moet weten de cracht
Der Medecijnen, en die met conste diligent
Te temperen, hebbende op de gesontheyt acht,
Meer d'an op t'snoo gewin, daermen so seer na wacht:
Dan moet hy ooc wacker zijn en voorsichtich seere
Om d'oorsaken der siecten te beletten met al sijn macht.
T'kiecxken bediet, dat hy de siecke telcken keere
Moet weten te stercken met lieflicke spijse teere.
Den wl beteeckent dat snachts de siecten beswaren.
En al en had sijn vader Apollo de Heere
Noyt baert, nochtans draecht hy eenen, om te verclaren
Dat een ionck Medecijn hem hoort te veruaren
Eenen siecken t'aenveerden om te ghenesen wel.
Oock seytmen dat eenen gebaerden, sonder sparen,
Van eenen ongebaerden is geboren snel,
Om dat hy sou geloouen dat de siecten fel
Altijt connen veranderen in corter uren.
Daerom moet hy voor hem sien, dat hy int ghequel
Niet by fortuyne en come, die door haer curen
Den tragen verrast, d'welck de siecke moet besuren.
Den hoet bediet dat hy can vander doot bevrijen.
Dit moet hy weten die eens Medecijns naem wilt vuren.
Dees dingen onderhoudy, o Lazi, tallen tijen,
So dat de vermaerde stadt weenen sonder mijen
V een eere der Appollischer consten noemt,
En haer door v sonder vreese te zijne beroemt.