Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Regel voor de Regenten.

HEndrick de I. Koningh van Engelant, stelde by zijn leven de Croon op zijns Soons hooft: En als deselve gekroont was, bracht hy om zijn Soon meer te vereeren selfs den eersten Schotel ter Tafele: Waer op Rogier Aerts-bisschop van Jorck seyde, Wat onghewoone eere doet u Vader u aen? Daer op den Jongen Koningh antwoorde: Waerom? Is dat sulck een onghewoone saeck, datte Soon van een Hertogh my ter Tafel dienen soude, die de Soon ben van een Koningh

[p. 122]

en Coninginne? Koning Hendrick dit hoorende, en oock 'tverwijt van dat hy eertijts Hertogh was geweest, so beroutet hem, dat hy zijn voogdije so overgegeven had, maer het was te laet. En leerde alsoo aen de na-komelingen, dat men noyt het ghesach uyt zijn handen om lief noch leet soo lang men leeft, moet werpen.