Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Spotters beloonen haer selfs.

EEn Droncken Bloet in Duytslandt om zijn veelvoudig drincken van zijn Vrou gehaet: Dog evenwel besorgt om van alle ongeluck bewaert te wesen: Had eenmael zijn pleysier te wedden teghens zijn Bent-ghesellen: Dat zijn Vrouw, die hem altoos te vroegh uytte Kroegh quam thuys haelen, hy hem eenmael soude verschuylen, daer sy hem niet vinden en soude: De Vrou op den Na-middag gaet d' een Kroeg uyt d' andere Taverne in om haren Man te soecken:

[p. 130]

Die doen boven de hooghste Klocken op den Tooren sat, en zijn Vrou van d' een tot d' ander plaets bequaem koste sien loopen: Hy won dan dese wedding, alsoo sy op den Tooren haer Man daer hy een Pul met Bier had, niet en socht: En oock toen men hem verweet dat hy altoos 's Nagts laet tuys quaem; dede hy hooge beloften van ten 11. uren Savonts thuys te komen: Zijn Vrou in 't begin laet op hem wachtende, hoordent 2. uren slaen: Hy quam tuys, en de Klapperman ontmoetende, beloofde die een Schelling, mits, dat hy voor en omtrent zijn Deur 2 a 3 reysen roepen soude: Elf uren heeft de Klock, &c. Dus komt hy thuys: Zijn Vrou begost te kijven: Wel seyde hy, ons accoort leydt op Elf uren, en ten is maer even geslagen: Het is twee uren seyde de Vrou: Met dien begost de Klapperman te roepen Elf uren, doen most de Vrou ongelijck hebben. Naderhant beloofden hy als een vroom Man, tusschen 8 en 9 tuys te komen: Wanneer hy evenwel zijn oude droncke gangen ging, wiert hy van zijn Vrouw en oock van hare Vrienden ernstig berispt: Maer hy lachten daer mede, en seyde: Ick heb mijn beloften ghehouden, niemant kan my beschuldigen. Als men hem nu seyde: Cozijn, gy sijt volgens beloften aen u Vrou tusschen 8. en 9. niet tuys gekomen? Antwoorde hy: Mijn Heeren ha ick doe ommers. (Hy was een Vlaming) want hy woonde in een Poortje, aen de ingangh

[p. 131]

van welckers beyde hoecken een Pothuysken stont, en op d'een had hy met Krijt geset 8 en op d' ander 9. soo quam hy ommer tusschen 8. en 9 tuys. Men verhaelt van den selven, dat hy hoewel een grooten Drinckebroer, nochtans veel geneuchten aenrechten: Ende als hy nu zijn tijt verloopen sach, en gheen Remedien teghens de Doot en wist by te brengen: Vraegde men hem of hy voor de Doodt niet vervaert was, om dat dien Baes so afgrijselilck by de soetheyt van het Leven was: Antwoorde hy: Hoe soud ick minder als een Vlieg, een Mier, een Spinnekop, of als een Pissebet zijn, die schoon hoe gesont, noch altoos de Doot vreezen? Alleen om datte Natuer tot Leven aengevaert, niet en beoogt, als datse Natuerlijck siet en keurt. En hy besloot sijn doen daer mede, ghelijck als den Schipper op seker Hollants Veer, die by een ander Schipper quam om den selven te troosten: Klaes-oom seyde hy: Ten is hier langer niemendallen (hy had zijn tijt gehad) hier is voor ons langer niet te beleven, 'tis al een Pintje Bier, en dat met schuimpje vol.