Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Out en Eerlijck, moet niet veracht zijn.

EEn Out Man van 100. en seven Jaren, wiert gevraegt of hy noch langer wenschte te leven, seyde: Waer om niet? Dewijl ick mijn Oude Iaren niet en heb te beschuldigen. Sophocles seer Out gheworden zijnde, wiert van sijn Zoon beschuldigt dat hy Sufte: Den Ouden Man verantwoorde sig in een Tragedie die hy korts daer na maeckte, waer in hy een voorval brengt, dat hy bid de gheene die hem sien Suffen, sulcks te verdragen, en te dencken: Dat soo hy Sophocles is, hy konde Suffe: Maer so hy oock waerlijck Suft, dat hy dan oock Sophocles niet en is. Bewijzende alsoo dat in een gematigden Ouderdom meer sat als de Iongheyt konde begrijpen. Pollius Romulus van den Keyser gevraegt, om dat hy Hondert Jaren out was, hoe hy sijn Leven so lang had bewaert,

[p. 140]

seyde: Ick hebt 't Lichaem van binnen met Honing, en van buyten met Olye bestreken. Plinius was van dat ghevoelen, datte Olye van den Mensch van buyten, en de Wijn matig gebruyckt van binnen, oorsaeck van lang Leven waren: Hoewel oock den Honing in de warme Landen, een deugdige kracht heeft. De Swabize Boeren worden veel out, dan sijn groote Dronckaerts, 't welck sommige meenen voort-komt, om dat sy gants sorgeloos zijn, en dat doet wel Slapen.