De heilige boeken van het oude verbond. Deel 7. De kleine profeten. De boeken der Machabeeën

[p. 97]

De profetie van Abdias.

Inleiding.

Abdias, in den grondtekst Obadja, d.i. dienaar van Jehova, is de schrijver dezer korte godspraak tegen Edom. Aanleiding tot zijne profetie was het onrecht door Edom bedreven tegen het broedervolk van Juda bij eene belegering van Jerusalem. Volgens sommigen bedoelt de profeet de belegering van Jerusalem door de Chaldeërs in 587 v.Chr.; de profetie zou dan in den loop der vijfde of vierde eeuw, na den terugkeer der Joodsche ballingen, zijn geschreven. Hiertegen echter pleit, dat er in de profetie geen sprake is van de verwoesting van stad en tempel, van de gevankelijke wegvoering naar Babylon, welke rampen bij de inneming van Jerusalem door de Chaldeërs het zwaarst wogen en als zoodanig in de Klaagliederen van Jeremias en in de profetie van Ezechiël op den voorgrond treden; wat meer is, Abdias schijnt te onderstellen (17, 19, 20), dat de bevolking van Juda het land is blijven bewonen. Onder de vroegere belegeringen van Jerusalem, van welke de heilige geschiedboeken gewagen (III Reg. XIV 25, 26; II Par. XXI 16, 17; IV Reg. XIV 13, 14), kan alleen in aanmerking komen de belegering onder koning Joram door de vereenigde Arabieren en Philistijnen in het midden der negende eeuw. De Edomieten worden wel niet onder de belegeraars genoemd, maar omdat zij kort te voren het juk van Juda

[p. 98]

hadden afgeschud (IV Reg. VIII 20-22), is het zeer waarschijnlijk, dat zij zich aanstonds bij de vijanden van Juda hadden aangesloten. De godspraak van Abdias schijnt een weinig ouder dan die van Joël, waarin op dezelfde gebeurtenissen meer in het verleden wordt teruggezien en het woord van Abdias (v. 17) uitdrukkelijk als het woord van God aangehaald wordt (Joël II 32).

Het goddelijk gezag dezer profetie wordt, behalve door Joël, ook erkend door Jeremias, die (XLIX 7-22) niet weinige verzen aan Abdias ontleent en ze inleidt met de woorden: ‘dit zegt de Heer der heerscharen’. Met welke zorgvuldigheid de heilige boeken zijn bewaard en met den naam van hunnen schrijver in den Canon opgenomen en van andere onderscheiden, bewijst dit kleinste der profetische geschriften, dat èn door de Septuagint èn door den Joodschen Canon als de profetie van Abdias betuigd en aan de Christelijke Kerk is overgeleverd geworden.