De historia van den souen wysen meisteren

wo de keiser Pomperius leet sine dochter bewaren mit viff gewapender riddere vnde mit ener bernenden lampen vnde mit enen bellende hundeken

POmperius de keyser regnerde myt ghewalt vnde was vaste ryke, De hadde ene eegene dochter de hadde he gantz leeff, der hadde he to eener bewaringe gegeuen vyff ridders de weren stede gewapent dach vnde nacht vnde hodden des keisers dochter, de hadde enen wol bellende hundeken by en offte iemant wolde de iuncvrouwe bekoren so se slepen, vnde dat se de hunt denne melde, See hadden ok stedes een bernende lampen vor erer kameren. De Iuncvrouwe was gans schone getogen, vnde sach kortewile vnde de werlt gerne vnde eens mals so schouwede se houescheyt des volkes vnde dar was een hertoge de sach se gantz vruntliken an, vnde ward eer seer leeff. He apenbaerde eer sine leue vnde lauede er so vele, dat se em lauede vthe eres heren hoff to varende, vnde so yd nacht wart so dode se dat hundeken, vnde leschede dat lycht vnde volghede des hertogen rade na. Des morgens vro ward een schal in deme Pallase daer was grote bedroffnisse, Des was daer een starck rydder in deme Pallase vor den anderen, De wapende syk vnde volgede em na vnde street mit deme hertogen vnde do-

[fol. 44r]

dede en vnde brochte de Iuncvrouwen wedder in des keysers hoff, in se was lange dat se vor des vaders antlaeth nicht dorste kamen, Des was dar een wijs man in deme haue de was alle weghe een middeler twyschen armen vnde ryken den erbarmede de iuncvrouwen so seer dat he se mit siner wysheyt wedder to holden brochte iegen ereme vader Sunderliken so gaff he eer enen rock vmme den stunt geschreuen Ik hebbe dy varen laten do yd nicht meer, vnde wart dar na enen groten hertogen gegeuen, vnde do dat geschach do worden eer vele klenode gegeuen van erem vader vnde van anderen heren, vnde van enen konynghe vntfynck se ene guldene crone dar stund ane ghescreuen van my ys dyn werdicheyt. Van deme riddere de se deme hertogen nam vntfynk se een vingerlyn, dar stund ane gescreuen dyn adel schalstu my nicht versmaen. Van ereme liffliken broder vntfynck se een ingesegel dat was gulden vnder deme see des erues gheseekert waerd, Daer stund ane nu bystu my verenyget vortmer vnde erre nycht mer De Iuncvruwe na deme dat se de kleenode entfink de wyle se leuede helt se sik eerlyken, vnde bleeff leeff vnde wert iedermanne, vnde endede daer na eer leuent in den vrede des almechtigen gades

DEsse keyser is ghewest god de here, De vader de hefft vns gheropen dorch des lidens synes soens vth der gewalt des duuels. De dochter is dyn sele, de vyff rydder synd dyne vyff synne de synt gewapent myt den dogeden der hillighen dope, de schollen strijden wedder den duuel vnde de werlt vnde dat lyff. De bernende lampe dat ys dyn vrye wylle de alle daghe schal

[fol. 44v]

bernen vp dat gude vnde nicht geneyget sin vp dat quade, Dat hundeken woll bellende is de ghewetenheyt de alle wege dy straffet. Id geschach auer dat de sele vthe deme gebade gades vyl, vnde wert van den hertogen in de dusternisse ghevoret, vnde also wert verlosschen de lampen der guden werke vnde de wetenheyt wert ghedodet vnde also volget de sele in der nacht den sunden vnde deme duuele, De getruwe god iaget vns drade na vnde halet vns wedder to genaden wente he hefft ghestreden mit den vyanden, De middeler is gewest Ihesus Cristus van deme sprikt Sunte pauwel Een god een middeler gades vnde des mynschen Ihesus Cristus van em hebben wy vntfangen eenen kosteliken rock ghescreuen dat is sin dure rosen varwen bloet van slege der geyselen, dar steyt ane gescreuen, ik hebbe dy yd varen gelaten, dat is so vele ik hebbe dy verloset en sundige nicht meer, he hefft vns ene crone gegeuen do he gekronet wart in sinen lyden dar steyt ane dyne werdicheyt is van my, he hefft vns een vyngerlin gegeuen dat is syne rechtere hant dorch slagen, Dar steet ane ik hebbe dy leeff gehad lere my ok leeff hebben He hefft vns een ander vyngherlyn ghegeuen, Dat is sine wunde in der luchteren hand daer leet he ane wat he dy hefft gedaen vnde wo veel vnde war vmme. wat hefft he dy gedaen, He hefft sik sulues kleyne ghemaket in eener staltnisse eenes sundigen minschen de noch ny sunde ghedede, wo veel hefft de almechtighe ewighe god mynschen ghemaket in ener stadt eenes sundighen mynschen, Waer vmme dat de verloren mynschen wedder kamen van dusseme sprickt Zacharias de prophete wat synd de sleeghe in dinen handen, he antworde vnde sprikt dyt vorseren

[fol. 45r]

hebbe yck vntfanghen dorch dy my leeff hebben O leesz in deme boke, wente dat is dat boek des leuens vnde de sele ys des almechtighen gades. he heft mi een vyngerlin gegeuen, de wunde des rechteren votes daer steyt ane du byst eddel dynen adel versma nycht. He hefft vns noch een vingerlin gegeuen de wunde des luchteren vothes, dar steyt ane vnde en vruchte dy nicht, yk bin dyn broder van den brudegam Ihesu Cristi, hestu entfanggen een gulden in gesegel dar vnder bistu gesekert ewiger salicheyt dat is de wunde syner syden, dar steet ane myt my bystu voreeniget sundige nycht meer. Desse klenode beholde reyne vnde legge se vp din herte, also een ingesegel vermiddelst erer krafft so werstu behodet wen syck de sele vnde dat lyff seheydet in dat ewyghe leeuent. Sunte Bernhardus sprickt vor allen dyngen hebbe yk nycht leuers wen den kellyck dynes lidendes den du ghedrunken heuest wente dat ys een werck vnser verlosynghe.