De Hollandsche Lelie. Jaargang 20

[p. 46]

Bekroonde Prijsvraag.

‘Dàt is de zaak.’ Extra-prijs.

‘Hoe moet 'k,’ zei juffrouw Melanie

Tot Marianne, haar vriendin,

‘Verstaan der mannen theorie?

Een man, daar schuilt veel duisters in.

Zij zeggen steeds, wij vrouwen zijn

Voor huisvrouw en moeder geboren...

En zie òns nu: wìj blijven klein,

Wij blijven vrij, geen heeft òns uitverkoren!

En zijn er niet zoo veel als wij,

Die heusch wel wìllen trouwen?

Maar zoo er niemand komt, zijn wij

Dan nog wel huw'bre vrouwen?

Ja, wat 'k voor 't onbegrijplijkst hou,

O, 't maakt me dikwijls nijdig:

De man zegt: trouw! en... schuwt de vrouw,

Is dat niet tegenstrijdig?’

Een man, die alles had gehoord,

Kwam even om den hoek.

‘Juffrouw, met uw verlof, één woord:

De ware vrouw is zoek.’

‘Dàt is de zaak. De man trouwt graag,

Zoo 't maar even naar wensch gelukt.

Alleen: bij hem is weinig vraag

Naar het derdegeslachtsproduct.’

ACCIS.

Een lastige vraag. Extra-prijs.

‘Ik weet niet,’ zegt juffrouw Melanie
‘Tot Marianne, haar vriendin,
De man met al zijn theorie,
Heeft toch in 't huwelijk niet veel zin.

Hij roept: de vrouw is voor moeder geboren!
Hier zitten we nu beiden heel zedig en rein,
Maar geen werd tot zijn vrouwtje verkoren,
Moet dat dan geen groote vergissing zijn?

En daar zitten zoo velen als wij te wachten,
En hebben daarbij den besten wil!
Die zeggen, naar hare bestemming te smachten
En.... kinderloos blijven door der mannen gril.
Als de man aan der vrouw bestemming gelooft,
Hoe kun jij het dan verklaren,
Dat hij aan geen van ons zijn hand belooft
En liever in vrijheid rond blijft waren?’

‘Ja,’ zegt Marianne, ‘hij is bang dat de sluier
't Recht der vrije vrouw houdt verborgen,
En dat hij dan voor de flesch en de luier
En voor al de kinderen zal moeten zorgen.’

AMERIKAANSCHE.