De Hollandsche Lelie. Jaargang 21

Over Toilet
en Wat ermede in verband staat.

Meisjes zonder geld.

Niets is, althans in Holland, een méér verbreide dwaalmeening, dan die dat vrouwen zonder fortuin daaruit een zeker recht, een zekere plicht zelfs, ontleenen zich slecht, onvoordeelig te kleeden, en, wat de Engelschen noemen ‘shabbij’, d.w.z. kaal uit te zien. -

[p. 365]

Goede stoffen, keurig-zittende japonnen, modehoeden, een dames-parapluie, en dito parasol, al deze, wanneer men ze aanschaft inderdaad niet altijd goedkoope dingen, worden door de ten onzent haar eigen brood verdienende meisjes heel dikwijls overbodig geacht. -

En dat zijn zij toch niet. -

Ik bedoel niet dat een meisje zonder geld zich moet kleeden als een rijke dame, met dure veeren of dito bloemen op haar hoed, en onnoodige modesnufjes; ik bedoel dat zij moet trachten er zoo voordeelig en zoo goed mogelijk uit te zien, juist omdat zij, welke ook hare brood verdienende betrekking zij, lééft van de menschen, dientengevolge hen nóódig heeft; en, waar nu de menschen, zoowel mannen als vrouwen, zich veel eerder laten winnen door een aangenaam, gracieus voorkomen dan door een dat terugstuit, daar spreekt het bij eenig nadenken van-zelven, dat elke vrouw wijs doet, juist wanneer zij géén geld heeft, dubbele zorg te besteden aan haar toilet, en, in het bijzonder zich niet te verwaarloozen in die kleinigheden, die haar doen verliezen in de oogen van ‘men’ haar dame-schap. -

- Lang geleden, zij is reeds zoo lang dood dat ik het gerust durf vertellen hier, heb ik eene barones gekend, baronesse zoowel door haar huwelijk als geboren baronesse, en behoorende door die geboorte tot een der oudste adelijke familieën van ons land. - Niemand die deze dame niet van naam kende, zou echter in haar persoon hebben vermoed haar rijkdom, haar stand, haar hooge positie die zij innam door haar man. - Armoedig gekleed in de hoogste mate, met slecht-verzorgde nagels, en lompe schoenen, met een zeer slechten gang, waardoor haar uiterlijke onbevalligheid nog werd verhoogd, maakte zij den indruk van wat de wereld pleegt te noemen: een aangekleede keukenmeid, (hetgeen overigens een zeer onrechtvaardige uitdrukking is, omdat er zeer vele uiterst beschaafd-uitziende, en met allerliefste gezichtjes bevoorrechte keukenmeiden bestaan, die de kunst zich goed te kleeden veel meer begrijpen dan soms hare meesteressen.)

Maar... juist tengevolge van hare hooge positie, en door haar grooten rijkdom en haar aristocratische afkomst, kon deze dame zich dit alles veroorlooven. Want, ten eerste had zij de menschen niet noodig, behoefde zich er niet om te bekommeren of deze haar sympathiek vonden of niet, en ten tweede was zij om bovengenoemde redenen immers overal bekend als baronesse Zoo en zoo. - Niemand in de stad harer inwoning die niet wist wie ze was, en haar niet diep groette daarom. - Zoo is de wereld nu eenmaal.

Hoe hooger we zijn in rang, en vooral hoe meer geld we hebben, hoe excentrieker we ons kunnen kleeden als ons dat zoo behaagt. - Maar, indien dat niet het geval is, indien we moeten door de wereld komen door het woekeren met onze gaven en talenten, omdat we geen kapitaal bezitten waarvan de rente ons onafhankelijk maakt van iedereen, juist dan is het in ons onmiddelijk belang ons-zelf niet zóó slecht en zóó kaal te kleeden, dat we dáárdoor, als we solliciteeren, of wat het ook zij dat op onzen weg ligt van dien aard, een ongunstigen, on-vrouwelijken indruk maken.

Niet zonder reden verlangen de modemagazijnen, en over het algemeen de winkels van den eersten rang, van hunne winkel-juffrouwen dat zij er keurig-gekleed uitzien, met heel-zorgvuldig gekapt haar, en uitstekend-zittende japonnen die - waar de juffrouwen die dikwijls zelf niet kunnen bekostigen - in vele groote modemagazijnen voor haar worden gemaakt, bij hare intreden, op kosten van het magazijn-zelf. - De eigenaars en directies weten het wèl, dat de koopers gemeenlijk de chic en de fijnheid van den winkel afmeten naar het meer of minder gedistingueerde voorkomen van de bedienende dames. En daarenboven trekt een juffrouw die er goed gekleed uitziet uitteraard reeds eerder het publiek tot zich, dan eene met een verslonsd voorkomen. -

In den onderwijzeressen- apothekers-bedienden- postbeambten- bureau-juffrouwenstand, en al de klassen van dien aard, waartoe juist de beschááfde middelklasse over het geheel behoort, ziet het er dikwijls treurig uit met het toilet. - In het bijzonder wordt de ‘eenvoud’ zoo dikwijls gezocht in een per-se niet flatteerend vilt-hoedje, of quasi-Panama met een dwaas verbogen rand, of een kinderachtig ‘pels’ mutsje van kattenbont, of een andere wansmakelijkheid van dien aard, als of een voor gelaat, haarkleur, vorm van hoofd geschikte hoed niet in elken vorm en elke soort netjes gegarneerd is te krijgen heden ten dage voor weinig geld.! - Hetzelfde geldt van de geheel vorm-looze lange morsjakken, die vele dergelijke jonge meisjes aantrekken bij wijze van jacquette. Dat oudere en dikkere figuren daarin dikwijls beter uitzien dan in meer gesloten paletots spreekt van-zelf. Maar juist daarom zij dezen gelaten wat haar het best kleedt, zonder daarvan een algemeenen regel te maken, als wapen dat als het ware afficheert: Ik ben een werkend meisje. - De geheel-onnoodig-overdreven korte rokken en lompe schoenen die daaruit kijken, de dikke slechtopgerolde parapluie, behoren tot dezelfde afkeurenswaardige rubriek van dingen die ook een meisje zonder geld kan afschaffen. -

[p. 366]

In de eerste plaats is niet iedereen, al moet zij werken, hard werken zelfs, zóó arm, dat zij zich niet ordentelijke en practische dingen kan aanschaffen als zij die noodig heeft.

In de tweede is bovendien duurkoop heel dikwijls goedkoop. Speciaal van japonnen en wandel-costumes geldt dit. Als deze goed zitten, blijven zij ééns zoolang goed, dan de heel goedkoop-gemaakte, die ook dadelijk uit hun fatsoen zijn, rekken, scheuren, etc. Goede schoenen zijn eveneens duurder dan oogenschijnlijk goedkoope koopschoenen, maar zij houden zich veel langer en, wie gevoelige voeten heeft, loopt bovendien de kans zich door het aanschaffen van slecht-zittend en te hard schoenwerk te benadeelen in hare gezondheid, wat ten slotte duurder komt dan een uitgave voor goede gemaakte schoenen. -

Ik herhaal echter, het spreekt van zelf dat zij die zóó arm zijn dat ze moeten voor-lief nemen met het allergoedkoopste, hier buiten bespreking blijven. Dit artikel is bestemd voor haar die uit gebrek aan nadenken zich onnoodig te slecht en te armelijk kleeden, inplaats van te bedenken dat juist zij, veel meer dan de rijke dames, zich in haar eigen belang moeten toeleggen op een goed en innemend uiterlijk. -

Een eenvoudige hoed, die echter met zorg is gekozen wat kleur betreft en vorm, een dito goed zittend jacquet, of donker en practisch straat costuum (jacquet en rok) van serge b.v., in donkerblauw of een aanverwante kleur, daarbij een paar nette blouses, dit zijn artikelen binnen het bereik van de mééste haar brood-verdienende middelklasse meisjes. - Hoevelen harer loopen inplaats daarvan zonder eenige noodzaak rond op de bovenbeschreven wijze, met vilt-flambard en soepjas en een rok zóó kort dat niet alleen de voeten maar ook de beenen er ruimschoots uit komen. - Aan al dezulken staat, dòór die kleeding, haar tot de voor haar broodwerkende klasse behooren, als het ware op haar voorhoofd geschreven. - En zij maken zich daardoor belachelijk en onsympathiek. - Waartoe is dat noodig? - Waarom niet in dit opzicht de Amerikaansche vrouw, de elegante Parisienne ook, ten voorbeeld genomen. Zoowel de meer practisch gekleede eerstgenoemde, als de met grooteren chic zich uit een nietsje een ietsje terecht makende française, verstaan de kunst, ook ondanks hard werken, een sierlijken vrouwelijken eleganten indruk teweeg te brengen op kantoor en werkplaats. Weest ervan overtuigd, dat haar succes voor een groot deel juist daaraan, aan die vrouwelijke bekoorlijkheid van uiterlijk, - in den goeden zin bekoorlijkheid, is te danken.

Redactrice toilet.

Het is in het belang der Lelielezeressen zich, bij het gebruik maken van adressen, te beroepen op deze correspondentie in dit blad.

Correspondentie toilet.

A. G. - Het was zeer verstandig van U een photo in te sluiten, omdat ik inderdaad nu beter over Uw figuur kan oordeelen, dan alleen door de beschrijving in Uw brief. - Ik zou U niet raden een ruitje te kiezen omdat ruitjes breed en kort maken, en meer accentueeren de fouten in een figuur dan effen stoffen. - Het is wáár dat ruitjes bijzonder in de mode zijn, maar ik verzeker U dat alle mogelijke effen kleuren, streepen, etc., even goed worden gedragen, zoodat gij wat dat betreft U gerust op iets anders kunt decideeren. - Daar gij met het oog op Uw aanstaande reis wenscht niet ‘al te donker’ gekleed te gaan, zou ik U in Uw geval raden een grijs tailleur-costuum, en er tailleur of naaister op attent maken, dat gij een eenvoudig, niet in het oog vallend, gedistingueerd façon verlangt. Grijs is altijd een gedistingueerde kleur, die zich eigent voor allerlei soorten van hoeden en blouses, zoodat het óók practisch is deze kleur te kiezen, mits natuurlijk niet al te licht. Donkerblauw serge met tresband gegarneerd, - men boort tegenwoordig de jacquettes met band in dezelfde kleur - kan men altijd dragen; het wordt speciaal door Engelschen, die over het algemeen practisch gekleed zijn, zeer veel bevoorrecht en staat indien het goed is gemaakt altijd netjes. - Natuurlijk wil ik U ook verder steeds gáárne raden. Daarvoor is deze rubriek.
Bang voor spot. - Denkt gij werkelijk dat zij, die hetzij omdat hun beroep dat meebrengt als leveranciers van geestigheden van humoristische bladen, hetzij omdat zij het uit onnadenkendheid en meedoogenloosheid doen, den spot drijven met ‘valsche tanden’, liever zien een mond met vuile afgebrokkelde tanden? Immers neen - Men moet nu eenmaal van twee kwaden het beste kiezen. Dat het prettiger is mooie en gave eigen tanden te bezitten dan kunsttanden spreekt van zelf, maar als gij die nu eenmaal niet bezit, dan doet gij onverstandig U de geestigheden over valsche tanden zóó aan te trekken, dat gij die niet wilt laten inzetten om die reden. - Ga gerust naar een goeden dentist en bespreek met hem de zaak. Hij zal U raden wat gij moet doen, en welke wijze van Uw mond in een behoorlijken toestand brengen voor U de beste en meest aanbevelingswaardige is Inderdaad zijn er - zooals gij schrijft - verschillende manieren tegenwoordig, maar het hangt geheel af van ieders mond persoonlijk en van ieders tanden en de wortels daarvan persoonlijk wat kan en moet geschieden. Daarom zou ik U raden een vertrouwden, eersten-rang dentist te kiezen - althans zoo gij er geen hebt nog, dien gij kent - opdat hij U onderzoekt en raadt wat te doen. - Ja, goedkoop is een goede dentist natuurlijk niet. Doctoren zijn óók duur, en over het algemeen kost alles wat met de gezondheid in verband staat véél geld. - Vraag in elk geval vóóraf den prijs. -
Reform. - O neen, de bedoeling van deze rubriek is volstrekt niet propaganda te maken vóór deze of die kleedingswijze tegen reform, of wat ook. Persoonlijk vind ik reformkleeding heel leelijk, houd haar voor ongezond ook, en raad haar dus nooit aan. Maar als zij die deze kleedij dragen mij om raad willen vragen, heb ik er niets tegen haar naar mijn beste weten van dienst te zijn; men kan alles, óók reformkleeding, op de mooiste en ook op de leelijkste manier toepassen, en, als gij dus vertrouwen stelt in mijn smaak en raad, wil ik U gaarne daarmede ter zijde staan. -
Reform II. - Lees s.v.p. het bovenstaande, dat in hoofdzaak ook voor U geldt. Ik voeg erbij, daar gij er over denkende zijt Uw reformkleeding af te schaffen en daaromtrent mijne meening wilt weten, dat ik het in Uw geval zeker zou doen, omdat gij nog jong zijt, en de reform-kleeding zóó beslist haar tijd heeft gehad, dat men haar niet meer ziet om zoo te zeggen, zoodat het U misschien

[p. 367]

over eenige jaren, als gij er te véél aan zijt gewend om haar af te leggen, ook door het niet-dragen van corset, dan zal spijten het niet eerder te hebben gedaan. - Zonder twijfel echter brengt zulk een verandering nog al onkosten mede, door het vermaken van Uw japonnen, ondergoed, en inkoopen van goed corset. Als gij-zelve zoo handig zijt, kunt gij echter misschien veel zelve in orde maken?
Louise. - Wat men eigenlijk verstaat onder ‘tea-gown’.? Gelijk het Engelsche woord dat zich overal inburgerde reeds bewijst, is het een door de Engelsche dames in de mode gebracht kleedingstuk voor het intérieur bestemd. Het is een héél-elegante, wijde soort van ochtendjapon, dikwijls gedécolleteerd, en met korte mouwen, die wordt aangetrokken tusschen den tijd vóór men zich in Engeland, ook in Frankrijk in navolging daarvan, gaat kleeden voor het late diner, en nadat men is thuisgekomen van rijtoer, wandeling, wat het zij van dien aard. - De Engelschen gebruiken dan haar afternoon-tea, zonder een ‘cup of tea’ op dien tijd kunnen zij niet bestaan, en, als zij dan tegelijker tijd visite ontvangen of ergens gelogeerd zijn, trekken zij deze dikwijls zeer kostbare tea-gowns aan gedurende dit theeuurtje - In het Engelsche en Fransche high-life, waarin het buitenleven een afzonderlijke plaats inneemt, als de eigenaars der groote kasteelen in de provincie daar groote jachtpartijen organiseeren, waarvoor vele gasten worden genoodigd, behoort het dragen van deze tea-gowns tot een der vele aanleidingen van zoo en zoo vele malen per dag van toilet verwisselen. - Kant, Liberty-zij, alles wat licht, lucht, soepel, en... duur is, wordt door de groote modemagazijnen verwerkt tot allerliefste intérieur-toiletten bestemd voor dit doel. - Ook kortere akken van kant of fluweel worden dan wel eens gedragen over bijpassende rokken van zijde, maar over het geheel voldoen deze veel minder dan de wijd hangende ruime tea gown.
Redactrice toilet.