Afgeraden toneelvoorstellingen
engel, kijk terug, Ketti Frings' toneelbewerking van Thomas Wolfe's autobiografische roman ‘Look homeward, angel’, gespeeld door de Nederlandse Comedie: realistische gezinsruzies, karikaturale typeringen en melodramatisch effectbejag, vermengd met loodzware symboliek.
don carlos, Schillers aarzeling tussen een familiedrama en een vrijheidshymne. ‘Es ist wenig, was man zur Seligkeit bedarf’, maar de opvoering door Rotterdams Toneel biedt nog minder.
wie geeft de bruid weg? (The pleasure of his company), een gladgesmeerd, onwaarachtig blijspel van Samuel Taylor en Cornelia Otis Skinner over een losbollige vader die zijn dochter betovert (Haagse Comedie).
een staatsman van verdienste (The elder statesman) van T.S. Eliot, een psychologisch onaanvaardbaar verdichtsel in blanke verzen over een ex-minister met wroeging, die een loutering doormaakt in een weelderig bejaardentehuis; ondanks de liefdevolle voorstelling van Toneelgroep Theater.
Ontraden wordt verder:
Bij de Nederlandse Comedie: nina, onnozel lachwerkje van André Roussin;
eerste liefde...?!, dom blijspel van Paul Osborn; uitgezonderd in beide gevallen voor de orthodoxe fans van Mary Dresselhuys, die in deze voorstellingen schittert;
hier met de poet, grof schaterwerk over het leven van een prostituee van Félicien Marceau, die hierin zijn leuke procédé van ‘Het ei’ repeteert.
Bij het Rotterdams Toneel:
de vrouwenstaking, Eduard Vetermans bewerking van Aristophanes' Lysistrata in onverdraaglijk klaasgerijmel;
liefde van vier kanten, Marivaux' comedie ‘La double inconstance’, gehalveerd door een teveel aan klompen; 'n hete zomeravond, braaf, maar al te simpel stuk over het rassenprobleem van Ted Willis.
Van Theater:
mama san, Leonard Spigelgass' idiote idylle van een Japanse fabrikant en een Jiddisje dame uit Brooklyn; eerst geen duit en plots een daalder, een oervervelend werkje van Ostrowski.
(N.B. Binnenkort weer, evenals in ons nummer van 9 december, een opgave van aanbevolen toneelvoorstellingen).
Auteursrechtelijk beschermd