Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1948-1949

Voor de Commissie van artikel 34 der Wet geeft, mede namens de heer J. Slagter, gedelegeerd lid buiten het bestuur, de heer G.J. Lieftinck verslag van het door de penningmeester gevoerde beheer:

[VII.] Verslag omtrent de rekening en verantwoording van de penningmeester

VII. Ondergetekenden, door het bestuur van de Mij. der Nederlandse Letterkunde belast met het nazien van de rekeningen der Maatschappij, hebben de eer aan de jaarvergadering het volgende verslag uit te brengen.

Zij hebben de boekhouding van de penningmeester bij onderzoek in orde bevonden en stellen derhalve de vergadering voor, de rekeningen goed te keuren en de penningmeester, onder dankzegging voor zijn omvangrijk beheer, te dechargeren.

Ondergetekenden wensen hieraan nog enkele opmerkingen te ver binden:

1. Blijkens de rekening van het vaste fonds over 1947 is in dat jaar ƒ 500.- uit dat fonds voorgeschoten aan het Van der Hoogtfonds, welks saldo was geblokkeerd. De terugbetaling van dit voorschot is tot dusver niet geschied. Er dient op te worden gelet, dat dit alsnog gebeurt. Kan dit niet uit de rekening 1949 geschieden, dan moet in de begroting van het V.d. Hoogt-fonds voor 1950 deswege ƒ 500.- als uitgaaf worden geraamd, terwijl in de begroting 1950 van het vaste fonds ƒ 500.- als ontvangst moet worden geraamd.

2. De in art. 58 der Wet bedoelde Prijs voor Meesterschap is sinds 1939 niet uitgekeerd. Het in dat artikel gestelde bedrag van ƒ 1000.- is blijkens de rekening voor deze prijs aanwezig. Uw bestuur stelt thans voor deze prijs niet uit te keren, maar een bedrag van ƒ 1000.-,

[p. 255]

bestemd voor deze prijs, over te brengen naar de algemene rekening en derhalve dit in enige jaren bijeengebrachte kapitaal te bestemmen voor de bestrijding van de gewone uitgaven der Maatschappij. Geschiedt dit, dan zal het vermoedelijk ook de eerstvolgende jaren niet mogelijk zijn, deze prijs toe te kennen. De gewoonte was n.l. om elk jaar ƒ 200.- voor deze prijs te reserveren om aldus, zonder de financiële positie te schokken, eens in de vijf jaren, overeenkomstig art. 58, deze prijs te kunnen uitkeren. Ondergetekenden betreuren, dat deze manipulatie blijkbaar nodig is om de gewone uitgaven te bestrijden en zien hierin een der tekenen, dat de financiële positie der Maatschappij zorgwekkend is.

Het batig saldo der algemene rekening 1948 ad ƒ 3950,23 moge hoog schijnen, men moet hiervan ongeveer ƒ 3000.- aftrekken, omdat de kosten van het jaarboek hier nog niet in konden zijn verwerkt.

Deze kosten van het jaarboek maken, naar het oordeel van ondergetekenden, een te groot deel der uitgaven uit. Een drastische beperking van de omvang der levensberichten schijnt geboden.

De reorganisatie der Maatschappij heeft ongetwijfeld tot een verheugende activiteit geleid, waardoor de Maatschappij beter aan haar doel beantwoordt, maar het valt niet te ontkennen, dat deze reorganisatie een ongunstige invloed op de financiële positie heeft. De uitgaven zijn gestegen door de kosten der te Groningen en Nijmegen gevestigde Afdelingen en door de verhoogde uitgaven van het secretariaat en representatie-kosten. De ontvangsten zijn verminderd, doordat de contributies der Belgische leden sedert de oprichting van de Afdeling niet in de kas zijn gevloeid, hoewel het jaarboek ook aan de Belgische leden gratis wordt verstrekt.

Ondergetekenden zijn van oordeel, dat de sterk verhoogde uitgaven wegens salarissen, drukwerk, aanschaffing van boeken voor de bibliotheek enz. een zeer belangrijke verhoging van de uit vooroorlogse tijden stammende contributie van ƒ 10.- ten volle zouden rechtvaardigen, maar zij vrezen dat deze maatregel voor vele leden bezwaarlijk zou zijn en menen dit daarom te moeten ontraden.

Zij kunnen dan ook geen ander advies geven, dan dat getracht moet worden de uitgaven zoveel mogelijk te beperken en geen nieuwe taken te aanvaarden, welke de uitgaven doen stijgen of de inkomsten doen verminderen.

Tenslotte trof het ondergetekenden, dat zoveel leden hun contri-

[p. 256]

butie eerst na veel aanmaningen betalen, hetgeen het werk van de penningmeester ten zeerste bemoeilijkt.

Onder dankzegging voor hetgeen hij voor de Maatschappij heeft verricht, wordt de penningmeester vervolgens gedechargeerd.