Jongens-spelen

met XII gekleurde platen

[p. t.o. 31]

[p. 31]

Het hobbelpaard.

Mijn hoofdjen, ach! het doet zoo zeer -
Geen hobbelpaard vermaakt mij meer,

staat in het boekje van van alphen, wel, arme jongen, dan moet gij wel zeer ziek geweest zijn, dat gij geen vermaak vondt om uw hobbelpaard te berijden. Nu, ik wel, dacht de kleine hendrik, terwijl hij op zijn schoon gevlekt hobbelpaard in de groote zaal galoppeerde, gelijk hij hier op dit plaatje is afgebeeld.

Ik wed, jongens! dat gij ook wel zin hebt om zulk een fraai hobbelpaard te

[p. 32]

berijden, en uwe ouders zult verzoeken om er u ook een te koopen. Ik wijfel ook niet of uwe ouders zullen dit gaarne doen, als gij ook zoo vlijtig en leergierig zijt als de kleine hendrik; want toen deze op de laatstleden kermis zijn' vader te kennen gaf, dat hij veel zin had in een groot hobbelpaard, hetwelk hij in de kramen gezien had, zeide zijn vader: ‘Welnu, hendrik! gij zult uw' zin hebben, zoodra gij in het boek dat gij onlangs van uwe tante kreegt, een stukje zonder haperen en vlug lezen kunt.’ -

‘O vaderlief!’ riep hij ‘dan krijg ik het hobbelpaard zeker: ik zal het boek aanstonds halen, en daaruit lezen wat gij verlangt.’

Hendrik, haalde het boek; het was 't hoens Gedichten voor kinderen. De

[p. 33]

vader sloeg het op, en zeide: ‘Daar hendrik! lees dan dit stukje.’

Hendrik las.

 

 

Nog eens is gevaarlijk.

 

 

Jan zag op straat twee groote steenen,

En sprong er op en af, schoon 't hem papa verbood;
Nog eens maar, riep de knaap, nog eens, maar 't heeft geen nood.

Hij sprong nog eens, en brak zijn beenen.

Die, tegen goeden raad, zich zelv' nog eens durft wagen,
Moet veeltijds dat nog eens beklagen.

‘Bravo, hendrik!’ riep de vader, ‘gij zult het hobbelpaard hebben. Ga maar zoo voort; uw ijver verdient aanmoediging.’ -

[p. 34]

‘Hoezee!’ riep kleine hendrik, kuschte zijn' vader de hand, en liep vrolijk naar school.

Inmiddels werd her hobbelpaard gekocht en te huis bezorgd. Toen hij nu vlijtig geleerd had en uit school kwam, vond hij tot zijne groote blijdschap het fraaije hobbelpaard, waarop gij hem nu ziet zitten en luchtig met de zweep klappen.