Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

26. Dartelheyt^* aertig afgeweert

Een boerendochter, schoon en jongh sijnde, quam van de marcktdagh en dreef een eselin voor haer henen. Als haer een dartel jonghman in 't gemoet quam en vraegde waer se vandaen quam en

* dartelheyt: wellustigheid

[p. 9]

waerhenen sy woude, sey se: ‘Na Damen, daer hoor ick thuys.’ Waerop den jongman seyde: ‘Kent ghy de dochter wel van Ferdinandes Lupus welck in hetselve dorp woont?’ ‘Seer wel,’ sey de dochter, ‘want wy zijn gebuerinnen.’ ‘Dat is soo veel te beter,’ sey den jongeling en wat naderby komenden sey hy: ‘Ick bid u dat ghy een kusjen van my neemt en haer weder geeft als ghy by haer komt.’ Daerop de boerin antwoorde: ‘Ghy sult veel beter doen dat ghy mijn ezelin dat kusjen geeft om over te brengen en haer weder te geven, want deselfde sal veel eerder thuys wesen als ick.’