Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

35. Remediën van de gesontheyt

Den paus Paulus de III ging eens buyten Romen om sijn gemoet wat te vermaecken, maer niet verre van de stadt quam hem een ouden boer in het gemoedt^* van goede gestalte, levendige couleur, met een baerdt welck op sijnen navel hing, en op de boerenmanier maer eerlijck en betamelijck gekleet. De paus denselven by hem geroepen hebbende, vraeghde hem na sijn leven en ouderdom. Hy antwoorde dat hy over de 90 jaren out was, een boerenleven leyden en van de vruchten van sijn erfken leefde, 't welck hy naerstigh boude^*, en dat hy alle daegh soo om sijne dingen te bestellen als om de oeffeningh van sijn lichaem een mijl of twee te voet ging, en dat hy een vrouw had, oock sone, als kindtskinderen en overkintskinderen^*, welck hem veel moeytens en sorgs aendeden. Gevraegt sijnde met wat manieren hy sijne krachten in so hoghen ouderdom bewaerde, antwoorde hy: ‘Ick verander mijn kleet noch spys niet, ick gebruyck gene saussen noch ick soeck mijne appetijt met gene dingh te verwecken. Oock smijt ick alle sorg soo veel van my als 't mogelick is.’ Den paus door dit antwoordt vermaeckt zijnde, heeft dien man hondert kroonen jaerlicks toegeleydt opdat hy de rest van sijn leven soo veel te gerustiger doorbrengen sou. Hy bedanckte de paus met dese woorden: ‘Ick beken wel, heyligste vader, dat ick u ootmoediglick voor uwe mildtheydt behoor te bedancken, nochtans weet ick dat deselve meer van de jaren mijns levens aftrecken sal als by doen.’

* in het gemoedt: tegemoet

* boude: bebouwde

* overkintskinderen: achterkleinkinderen